🌸 دانلود فیلم Road to Perdition 2002 (جاده‌ای به‌سوی تباهی)

جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 (به انگلیسی: Road to Perdition) یک فیلم جنایی و محصول 2002 کشور ایالات متحده آمریکا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که «مایک سالیوان» برای یکی از سران مافیای امریکا بنام «جان رونی» آدم می کشد. سالیوان رونی را بعنوان یک پدر نمونه، الگوی خود قرار داده است. با این حال وقتی که پسرش او را در حال انجام قتل می بیند، مایک سالیوان تلاش می کند تا جان پسرش را نجات دهد و از سوی دیگر از کسانی که او را به مسیر اشتباه کشانده‌اند انتقام بگیرد..

این فیلم به کارگردانی Sam Mendes, ساخته شده‌ است. برای دانلود مستقیم جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 یا دانلود دوبله فارسی فیلم Road to Perdition 2002 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم ‌نامه این فیلم را Tom Hanks, Tyler Hoechlin, Jennifer Jason Leigh, Liam Aiken, Paul Newman, Daniel Craig, Ciarán Hinds, Jude Law, Stanley Tucci, Dylan Baker, نوشته ‌اند. همچنین اگر قصد دانلود جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.

بازیگران Tom Hanks, Tyler Hoechlin, Jennifer Jason Leigh, Liam Aiken, Paul Newman, Daniel Craig, Ciarán Hinds, Jude Law, Stanley Tucci, Dylan Baker, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود Road to Perdition 2002 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.

رده سنی فیلم جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 R بوده و قبل از دانلود فیلم جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای جنایی, درام, هیجان انگیز, بوده و محصول کشور ایالات متحده آمریکا, هست. زبان اصلی فیلم جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 انگلیسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم Road to Perdition 2002 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم جاده‌ای به‌سوی تباهی 2002 7.7/10 از 10 می باشد.

«مایک سالیوان» برای یکی از سران مافیای امریکا بنام «جان رونی» آدم می کشد. سالیوان رونی را بعنوان یک پدر نمونه، الگوی خود قرار داده است. با این حال وقتی که پسرش او را در حال انجام قتل می بیند، مایک سالیوان تلاش می کند تا جان پسرش را نجات دهد و از سوی دیگر از کسانی که او را به مسیر اشتباه کشانده‌اند انتقام بگیرد.
سال 1931، شهرکی در میروست. «مایکل سالی ون» (هنکس) برای سر دسته ی مافیایی، «جان رونی» (نیومن) کار می کند. شبی پسر دوازده ساله ی «مایکل» (هوچلین) می بیند که پسر خشن «رونی»، «کانر» (کریگ) هم کار گنگسترش را می کشد. «کانر» برای لاپوشانی جنایت، سعی می کند «مایکل» و پسرش را به قتل برساند ولی به جای آن ها مادر «مایکل»: و برادرش را می کشد...
خلاصه داستان : فیلم داستان پسربچه‌ای به نام مایکل را روایت می‌کند که چیزی در باره شغل پدرش نمی‌داند فقط می‌داند که پدرش برای آقای رونی کار می‌کند. آقای رونی وقتی پدر مایکل کودک یتیمی بوده او را پذیرفته و بزرگ کرده‌است. مایکل آن قدر درباره شغل پدرش کنجکاوی می‌کند که متوجه می‌شود آقای رونی یکی از سران مافیای آمریکاست و پدرش هم برای او دست به آدمکشی می‌زند. از طرفی پسر آقای رونی در یکی از شبها بدون اجازه پدرش و دیگر سران مافیا کسی را می‌کشد و
فیلم داستان پسربچه‌ای به نام مایکل رو روایت می‌کنه که چیزی درباره شغل پدرش نمی‌دونه و با کنجکاوی متوجه میشه که پدرش برای یکی از سران مافیای آمریکا کار می‌کنه و حتی دست به آدمکشی می‌زنه...
. مایک سالیوان و کانر رونی دو زن جوان سالخورده مستقر در طبقه پایین IL هستند (منطقه کواد سیتی ، گرچه اکثر این اقدامات در منطقه شیکاگو صورت می گیرد) جان رونی ، متکلم ایرلندی-آمریکایی ، پدر کانر. از بسیاری جهات ، جان با مایك بیشتر به عنوان فرزند خود رفتار می كند ، كه او بعد از یك یك یك مایك یتیم شدن به عنوان یك خانواده خود بزرگ شد ، نسبت به كانون بی ثبات ، كه با این وجود خود را وارثی برای تجارت خانوادگی می داند. یک شب ، پسر بزرگ مایک ، دوازده ساله مایکل سالیوان جونیور ، که هیچ تصوری از آنچه پدرش برای زندگی می کند ، شاهد نیست ، شاهد کانر و پدرش یک همکار و مردانش را به ضرب گلوله می کشند ، اوضاع پیش می رود که اشتباه پیش آمد. . مایکل که گرفتار این ماجرا بود
پسر مجری اوباش شاهد قتلی است و او و پدرش را مجبور می کنند که به جاده بروند و پدرش راهی نجات و انتقام را در پیش می گیرد.

جهت دانلود فیلم Road to Perdition 2002 (جاده‌ای به‌سوی تباهی) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

اکنون سال‌های بی‌شماری ایده‌های ساده‌سازی شده هالیوود در مورد «فیلم‌سازی باکیفیت» را تحمل کرده‌ام که تقریباً انرژی لازم برای توضیح در مورد این آخرین نتیجه آن را ندارم.

در واقع همه باید می دانم که صحنه اینجا با ترجیحات تمام شده و کم هوش «نجات سرباز رایان»، «ذهن شگفت انگیز»، و بدیهی است که آخرین اخاذی آشکار رئیس «نابودی» سام مندز، «زیبایی آمریکایی» تنظیم شده است. به‌طور غم‌انگیزی، تماشاگران سینما این عکس‌ها را با هیجان مشابهی که مشتریان کریسمس به نمایش می‌گذارند برای جدیدترین شوق اسباب‌بازی در آغوش گرفته‌اند، و به نظر می‌رسد مؤسسه دائماً به دنبال فیلم‌های تازه‌تر و جذاب‌تر است.

فقط قابل اعتمادترین دستور العمل های هنری برای بازگویی داستان در اینجا اعمال شده است، و تهیه کنندگان اجازه نمی دهند چیزی - نه محتوا، نه تصاویر، نه موسیقی - - تحت کنترل آنها قرار نگیرد. آنها به جای قرار دادن افکار در تصویر، آن را با هدایای غیرقابل انکار و شکوفایی پیچیده دوره ای (مانند کشتار آرام "ران") بار می کنند تا آن را به درجه طعمه اسکار برسانند.

در واقعیت، چیزی که به طور کلی هنگام تماشای «Perdition» آشکار است، استفاده ناکافی از توانایی است. اجازه دهید موضوع این باشد که چرا جنیفر جیسون لی، در میان متقاعد کننده ترین هنرمندان جهان، سعی می کند برای شغلی ظاهر شود که شاید سه خط داشته باشد. زمانی که عکس‌هایی را که این افراد با آن‌ها نام‌گذاری کرده‌اند در نظر می‌گیرید - - "آخرین خروجی به بروکلین" در مورد لی. پل نیومن در «هود»؛ فیلمبرداری کنراد هال با کنتراست بالا برای "In Cold Blood"; حتی تام هنکس در چیزی به همان اندازه مسحور کننده "اسپلش" - - این باعث می شود که دریم ورکز و مندز را به اتهام اتلاف جنایی مطرح کنید.

هیچ یک از این افراد در هیچ مقطعی کار افتضاح انجام نداده اند، و مطمئناً با «جاده ای به سوی فنا» شروع نمی کنند، با این حال احساس اینکه این نوع پروژه ی بی شمار است، دلسردکننده است. بهترین چیزی که آنها باید بیشتر به آن نگاه کنند.

«جاده به سوی فنا» از جنبه‌های متعددی جذاب است، اما در همه جا عالی نیست. از جهات خاصی، ویژگی هایی را نشان می دهد که از آنچه در نهایت به نوع مستمر حماسه اجتماعی آمریکا تبدیل می شود، پشتیبانی می کند. به طور غیرمنتظره، اینها همان ویژگی هایی هستند که چنین فیلم هایی را از بهتر بودن باز می دارند.

آنچه «جاده به سوی فنا» را آمریکایی می کند، موضوع، حالت ذهنی و فضایی است که احساس «قدیمی» ما را وسوسه می کند. آمریکایینا." تام هنکس نقش مایکل سالیوان را بازی می‌کند، قاتل دست راست جان رونی، با بازی پل نیومن، که رهبر گروه گروهی یک شهر کوچک در غرب میانه در طول دوره انکار دهه 1930 است. همه چیز عالی و عالی است، تا اینکه یک روز، فرزند سالیوان به عنوان یک راهرو در وسیله نقلیه پدرش غوطه ور می شود و قتل یک فرد دیگر را از میان جمعیت می بیند، که به خاطر پریدن از کتاب ها سرزنش می شود. باقی‌مانده فیلم سالیوان و فرزندش است که سعی می‌کنند از میان جمعیت فرار کنند، همه اینها در حالی است که رابطه پدر و فرزندی را که هرگز نداشتند، نشان می‌دهند.

در اصل، فیلم به عنوان تصویری از یک تصویر مورد انتظار بود. مرد خانواده بین پرستش او برای خانواده اش و ارادت به رئیس گروه خود در تضاد بود. به هر حال، نمایندگی به ندرت تمام می شد. مسائل مربوط به فیلم از زمانی شروع شد که صحنه اصلی خود و ریتم های کند بازنمایی سالیوان را رها کرد، تا یک شوخی نیمه کمدی درباره مردی و فرزندش در حال فرار و دزدی از بانک ها. بنابراین، فیلم برای نمایشی که نیاز داشت، بیش از حد ساده‌سازی شد.

مهم‌ترین جنبه‌های فیلم، بازی هنکس، و طرز فکر، لحن و هوای کلی فیلم است. فیلم به طور کلی این یک پس زمینه فوق العاده برای موضوع برنامه ریزی شده است. من واقعاً از منظری اثیری در این احساسات شرکت کردم.

آنچه این و فیلم‌های مختلف مانند آن را بسیار آمریکایی می‌کند - و درنتیجه، در میان جمعیت آمریکایی جذاب است - شیوه‌ای است که آن‌ها چیزی را به تصویر می‌کشند که در حال حاضر به آن نگاه می‌شود. یک سبک کلیشه ای از زندگی آمریکایی به طرز عجیبی، این یکی از مواردی است که سال ها تصویر پیشرفته خانواده آمریکایی را منعکس نکرده است. این تقریباً باعث می‌شود چنین فیلم‌هایی بیشتر از آن‌که فعلی باشند، دلگرم کننده باشند. در «جاده ای به سوی فنا» و همچنین «ذهن دوست داشتنی» جدید، این بخش از میهن پرستی را باید با ساده نگه داشتن کارها به دست آورد.

با این حال، این همان چیزی است که جاده‌ای به‌سوی تباهی ها را می سازد. خیلی کم عمق آنها بیش از حد کوته بین هستند. ارتباط بین سالیوان و فرزندش به ندرت ریشه عمیقی داشت، یا قبل از هر چیز، یا زمانی که آنها "پیوند" کردند. این باید تمام شود تا «سادگی» اثیری فیلم حفظ شود و حالت ذهنی و لحن آن بسیار قوی شود. با این حال، این به ضرر عمق و اهمیت است. همان چیزی که در مورد "ذهن دوست داشتنی" وجود دارد. ما هیچ جایی آسیب واقعی را که جان فوربس نش از طریق مشاجرات واقعی خود با سایر مسائل ذهنی و برخوردهای جنسی که هرگز در فیلم Road to Perdition نشان داده نشد، مشاهده نکردیم. در حالی که من از محکومیت به خاطر ویژگی‌هایش قدردانی می‌کردم و از تماشای آن در تئاتر لذت می‌بردم، احساس می‌کردم که سرانجام انگیزه‌اش را از دست داد و در نهایت از اینکه ظرفیت واقعی‌اش را برآورده نکرد، ناامیدتر شدم.

***SPOILERS*** ***SPOILERS*** "جاده به سوی فنا" فیلمی است با توجه به ارتباط پدر و فرزندی و انتقام. فیلمی که توسط سام مندز هماهنگ شده است، با توجه به رمانی ساخته شده توسط مکس آلن کالینز و ریچارد وارفز راینر، فیلمی در پرتو این دو چیز است: ارتباط پدر و فرزند و انتقام.

تام هنکس بازیگران اصلی آن هستند. به عنوان مایکل سالیوان، یا چیزی که او را «مایکل «پیام‌آور مقدس مرگ» سالیوان می‌نامند. مایکل برای رئیس جمعیت کار می کند

جان رونی (پل نیومن)، مردی که مایکل را قبول کرد و زمانی که مایکل پدر نداشت، مانند یک کودک با او رفتار کرد. مایکل و خانواده اش؛ همسر (جنیفر جیسون لی)؛ دو فرزندش؛ پیتر سالیوان (لیام آیکن) و مایکل جونیور (تایلر هوچلین)، همه چیز را مدیون آقای رونی (یا همان چیزی است که بچه‌های مایکل او را صدا می‌کنند)، او زمانی که چیزی نداشتند به آنها خانه داد. دو فرزند او نمی‌دانند که پدرشان چگونه به امرار معاش کمک می‌کند (خانواده‌شان خیلی دوست داشتنی و پر از احساسات نیستند)، با این حال تنها چیزی که می‌دانند این است که او برای آقای رونی کار می‌کند. یک شب زمانی که مایکل و همدستش، فرزند رونیز، کانر (دانیل کریگ)، برای انجام کاری برای رونی بیرون می روند، زمانی که فرزند مایکلز، مایکل جونیور، به سمت عقب وسیله نقلیه آنها آویزان می شود. شغل بدی از آب در می آید و کانر آنها را می کشد و باعث می شود که جوان شاهد باشد.

قسمت بعدی فیلم به رابطه پدر فرزندی با مایکل و مایکل بستگی دارد (کانر سپس همسر مایکلز و مایکل را می کشد. فرزند دیگر برای محافظت از خود و پدرش)، و علاوه بر این، ارتباط بین جان رونی و کانر رونی، آیا ممکن است در هر مقطعی تسلیم فرزند واقعی خود شود تا وجود مردی را که عموماً یک کودک می‌دانست به خوبی حفظ کند؟ تعهدات آن محبت، دو بسته است، استواری و عشق.

حالا وارد ویلیان دیگر شوید، یک مرد مسلح اجیر شده به نام «ریپورتر» مگوایر (جود رگولاتوری)، که شاغل است. توسط Candid Nitti (استنلی توچی)، برای تعقیب مایکل و فرزندش، با این حال مایکل را بکشد، نه بچه را. آنها او را «خبرنگار» صدا می‌زنند، زیرا در آپارتمانش، عکس‌های تک تک افراد مرده را دارد، هر مکان جنایتی را که به آنجا می‌رود با آن‌ها می‌گیرد (ما نمی‌دانیم واقعاً چقدر زیاد بوده است) می دانیم که او مردی محو شده و دیوانه است.

جاده‌ای به‌سوی تباهی با توجه به اینکه فیلمی است که نمی توان از آن غافل شد، فراموش نخواهد شد. بازی‌های پیشین کاملاً درست هستند، هنکس در مقایسه با آنچه که ما معمولاً بازی می‌کنیم، نقش یک فرد جایگزین را بازی می‌کند، او در سطح پایه تا حدودی مبهم‌تر است. نیومن به سادگی نشان می دهد که سن او را به عنوان یک سرگرم کننده بسیار بهتر می کند، او نقش جان رونی را بازی می کند، مردی که معتقد نیست شرارت بیشتری باید اتفاق بیفتد اما در عین حال بین پرستش فرزند واقعی خود و عشق به مرد گیر کرده است. او عموماً به عنوان یک کودک نگاه می کرد. و بعد از آن جود رگلاژ وجود دارد، او به همین ترتیب با دیگر بازیگران جاده‌ای به‌سوی تباهی قابل قیاس است، هر بار که با هنکس روی پرده می رود، آنها به این طرف و آن طرف خطوط تیراندازی به سمت یکدیگر می روند، کاملاً هماهنگ می شوند. و او نقش مگوایر را با چهره ای وهم آلود و ظاهری وهم آلود بازی می کند، شما از مرد وحشت می کنید.

همه چیز در جاده‌ای به‌سوی تباهی همه چیز دارد، بازی خارق العاده، داستان درخشان، همه چیز باورنکردنی. اگر هنوز جاده‌ای به‌سوی تباهی را ندیده اید، از بهترین فیلم سال 2002 می گذرید.

تقریباً مدتها پیش یک فیلم ژاپنی (که در آن زمان حدود 10 سال داشتم) دیدم به نام قاتل حرفه ای شوگون. این در مورد یک سامورایی قوی بود که متخصص از او وحشت می کند و دستور می دهد او را بکشند. در واقع، همه چیز خیلی حل نمی شود و قهرمان در حال سفر به ژاپن قرون وسطایی با فرزند تازه متولد شده خود در یک کالسکه است. جاده‌ای به‌سوی تباهی توسط کودک تعریف شده است. این بسیار شرورانه بود، کاملاً دیوانه کننده بود که هر یک از جلادهای مختلف بیرون می آمدند و توسط این دو تکه تکه می شدند و من آن را گرامی می داشتم.

وقتی باد Destruction را گرفتم، فکر کردم صدای وحشتناکی به نظر می رسد. طبیعی است، سپس هفته به هفته در Diversion خواندم که Condemnation به یک کمیک انگلیسی زبان بستگی دارد که خود توسط یک کمیک مانگا ژاپنی به نام Independent person and Whelp زنده شده است. شاید مقاله نویس آمریکایی با این کمیک روحیه گرفته باشد، اما اولین منبع قاتل حرفه ای شوگون (عنوان ژاپنی "گرگ تنها و توله"!) بود. فیلمی به نام Easing up blades of Death (که من یک بنر منحصربفرد دارم که خوشحالم می گویم) در واقع گردهمایی یک سریال تلویزیونی ژاپنی بود. شوگان اولین فیلم آسیایی بود که دیدم و به صورت جدی دیدم. علی‌رغم چشمه‌های خونی 200 psi، من در نهایت شروع به دیدن موضوعات پنهانی کردم که بیش از یک بار در فیلم Road to Perdition‌های آسیایی شماره 1 من وجود دارند.

بنابراین خیابان تا نابودی به موضوعات مشابهی مانند مجازات، احیاء، والدین و والدین تمایل دارد. بنابراین با سبک سام مندز و سعی کنید کلاه خود را بر سر داشته باشید، او نمایشی افسانه ای از انتقام و بهبودی ساخته است و آن را به سطوح دست و پا گیر و حواس آور رسانده است که به ندرت در یک فیلم اوباش انجام می شود. او دوران را به حماسه بازگرداند. علاوه بر این، او این کار را با توجه به این کار انجام می دهد تا هر ثانیه فقط یک خرده نیش را بیشتر کند تا ما واقعاً با بافت صندلی و سطح نگهدارنده لیوان خود آشنا شویم. بعلاوه، بهتر از همه، او به تصورات نادرست بازمی‌گردد. جمعیتی که من آن را با آنها دیدم بسیار شگفت‌زده شدند.

در حال حاضر فکر می‌کنم از آنجایی که با منبع منبع آشنا هستم، دیدگاه من کج شده است. در فوکوس‌های پیشگامانه، زمانی که دوربین به آرامی تأثیر شدید قتل غیرقابل اجتناب تام هنکس را اندازه‌گیری می‌کند، من همچنان اولین مورد را با این جمله به یاد می‌آورم: «اوه قطعاً، اینجا همان جایی است که او شمشیر خود را تازیانه زد، آن شخص را اعدام کرد، سپس قبل از آن اسلحه‌اش را تمیز کرد و دوباره غلاف کرد. سرش افتاد." یا "در شوگون، جوان در این صحنه پاهای دردسرسازان را برید." و همه آن صحنه ها شدید، غریزی و بیش از حد بودند.

اما، در آن فیلم Chopsocky ژاپنی کاملا دیوانه کننده، آنها داستان مشابهی را بازگو کردند، به هر یک از سوژه ها توجه کردند و در عین حال این کار را انجام دادند. شما در لبه صندلی خود هستید.

در محکومیت، من فکر می کنم مندز این ماده را بسیار ضروری می دانست تا در طول هر یک از مجموعه فعالیت ها عجله غریزی به ما بدهد. به نظر می‌رسید که او با کمترین اثر به آنها شلیک می‌کرد. من مطمئن هستم که او قصد داشت چنین عجله های نفرت انگیزی را کاهش دهد و من مطمئن هستم که افراد زیادی در جاده‌ای به‌سوی تباهی شرکت خواهند کرد، اما تا آنجا که ممکن است به من مربوط شود، اکنون فقط باید قاتل حرفه ای شوگان را روی DVD پیدا کنم.

یک نکته دشوار وجود دارد که من مه آلودترین ایده را نداشتم. در ابتدای فیلم، زمین در برف پوشانده شده است. در طول شب دو یا بعد از سه روز، زمین هنوز در برف پوشیده شده است، اما در حال باریدن است. من متوجه می شوم که وقتی برف روی زمین می بارد بارها و بارها می بارد، اما این برف هرگز مایع نمی شود. من فقط دلیل اینکه آنها زمان را با بارش باران تلف کردند، متوجه نشدم زیرا هر چیزی که ذهنیتی تعیین کرده بود با این موضوع برای من متعادل بود.

یک موضوع معمولی برای اکثر خانواده های فیلم های هوسباز (به ویژه پدران و فرزندان) وجود دارد. در «پدرخوانده»، این سرمایه‌گذاری مایکل کورلئونه از محدود کردن هرگونه ارتباط با پدرش و شرکت خصوصی بود تا نهایتاً با زور از او پیشی بگیرد، همه به خاطر حفظ خانواده. در صحنه ابتدایی «خیابان به سوی نابودی»، کودکی این پرسش را که اغلب از او پرسیده می‌شود، کشف می‌کند: «پدرت مردی شایسته بود یا بدکار؟» مایکل سالیوان، پدر (تام هنکس) به عنوان یک قاتل برای فرمانده محله کاپون جان رونی (پل نیومن) عمل می کند. فرزند او، مایکل، جونیور دوازده ساله ای است که با تخلفات ناچیز زندگی دوران تیرگی برای یک نوجوان دست و پنجه نرم می کند. پدرش دوباره آنقدر سنگین است که نزدیک به تخلفاتش است، که به معنای واقعی مسیر خود را در طول روز قوز می کند، تند تند می زند، هرگز پوزخند نمی زند، یک حذف کننده پیش فناوری با یک مسلسل، و صورتش پوششی از روح ناراحت است. لعنت را در چشم خیره می کند، اما برای رهایی مناسب نیست. به نظر نمی رسد که او نسبت به کار خود بیزاری کند، بلکه از آنچه باید باشد، چشم پوشی می کند. 'آقای. رونی با ما برخورد کرده است، او به فرزندش پیشنهاد می کند که در مورد "شغل" او معاینه شود. مایکل جوان، که رمان‌های افسر انفرادی را دوست دارد، با خوشحالی به خواهر یا برادر جوان‌ترش پیتر می‌گوید که پدرشان یک افسانه است، در هر صورت به طور پراکنده و برای رئیس‌جمهور کار می‌کند. رویای شگفت‌انگیز یک کودک در مورد شغل پدرش زمانی که مایکل جونیور پنهان می‌شود و پدرش اواخر شب با رونی تماس کاری برقرار می‌کند، شکسته می‌شود. آنچه او شاهد است، و پاسخ کسانی که شامل آن‌ها می‌شود، پدر و فرزند را در سفری به «جاده‌ی پردیشن» (یک شهر ساحلی خانواده‌های خانواده‌شان که می‌توانستند در آن غوطه‌ور شوند) قرار می‌دهد. مایک سالیوان که به همان اندازه توسط گذشته‌اش تعقیب می‌شود، باید از فرزندش در برابر انتقام‌جویی گروه‌ها محافظت کند، اما علاوه بر این آینده‌ای که برای فرزندش می‌بیند. مثل اینکه، او از فرزندش در برابر خودش محافظت می کند، یا اگر چیز دیگری نمی تواند به چه چیزی تبدیل شود. مایکل جونیور در عین حال وحشت زده و اسیر پدرش است. همانطور که مایک فرزندش را آموزش می دهد تا از خودش محافظت کند و در ترتیب آنها برای جستجوی انتقام کمک کند، او با یک معضل برجسته تری روبرو می شود: چگونه او را طوری تربیت کند که شبیه پدرش شود بدون اینکه او شود. جود رگولاتور نقش «گزارشگر» را بازی می‌کند، مرد ضارب عجیب و غریب و فوق‌العاده‌ای که از کشتی خارج شد، سالیوان‌ها را می‌کشد. در همین راستا، به عنوان شخصیت قاتل حرفه‌ای دیگر او («دشمن در دروازه‌ها»)، تنظیم به‌وسیله ویژگی‌های جذاب او را پوشش می‌دهد و نگاهی دیوانه‌وار و کوسه‌مانند را در حالی که به تدریج طعمه‌اش را دنبال می‌کند، فرا می‌خواند. دنیل کریگ کانر رونی است، فرزند مضطرب شخصیت نیومن، که انگیزه‌ای برای همه سختی‌هایی است که سالیوان‌ها خودشان را دنبال می‌کنند. جنیفر جیسون لی و استنلی توچی به‌طور جداگانه نقش‌های کوچکی را در نقش همسر سالیوان و مجری کاپون، «فوتکامینگ نیتی» بازی می‌کنند. ستاره اصیل فیلم مشخصاً هنکس است، با این حال، با شارژ معادل خلق و خوی فیلم است. رئیس سام مندز (عظمت آمریکایی) قطعاتی از موسیقی مسحورکننده را با تکه‌هایی از سکوت ترکیب می‌کند که ناراحتی فیلم را نشان می‌دهد و به مه‌آلودگی قابل توجهی می‌افزاید که گام‌هایی برداشته می‌شود تا هم شخصیت‌ها و هم بعداً کشور در آمریکای قبل از جنگ بزرگ دوم پیچیده شود. . هنکس، یک بار دیگر با شکوه، مهارت واقعی خود را در انتخاب محتوای باورنکردنی نشان می دهد. با توجه به یک رمان کمیک/رئالیستی، «خیابان به سوی نابودی» با بخش بزرگی از زبان در نگاه بین شخصیت‌ها، مبادله سبکی است. دکورهای برنامه‌ریزی شده عالی و فیلمبرداری دوست‌داشتنی بیش از آن چیزی که کلمات می‌توانستند ارائه دهند. مندز این فعالیت را مانند مردی که از یک لیوان بوربن مزه‌های سست بلند می‌گیرد بیرون می‌کشد، و نسبت کاملی از طنز ارائه می‌دهد تا از فشار موجود در فیلم Road to Perdition واقعاً خلاص شود. «خیابان تا نابودی» تفاوت فوق‌العاده‌ای با درخشش و جای خالی کوسن‌های تابستانی مانند «مردانی در تاریکی ۲» و «آقای» است. اعمال. فیلمی که برای متعصبان فیلم قدیمی اسکار قابل ستایش است، «فناد»، تماشاگر را وادار می‌کند تا به روح مردی با کمترین لطف نجات‌دهنده نگاه کند و او را به خاطر تخلفاتش نه عفو کند و نه محکوم کند.

من از جاده‌ای به‌سوی تباهی ناامید شدم. برای من شبیه یک فیلم جنایی بود که توسط Trader و Ivory ساخته و هماهنگ شده بود. چند صحنه دوست داشتنی دارد، با این حال به طور کلی فیلم ناپخته و نسبتاً بی رحم بود. به نظر می‌رسید که یک فیلم هول‌آمیز آمریکایی که توسط یک رئیس تئاتر انگلیسی هماهنگ شده بود (یک لحظه منتظر بمانید - همینطور بود!).

من از نیمه اصلی فیلم بهترین لذت را بردم. فکر می‌کردم درگیر فیلمی در مورد دفن و درگیری‌های درون‌خانواده‌ای خواهیم بود که با اجرای جنگ گروه‌های بزرگ آسیاب به آن پرداخته می‌شود. من واقعاً صحنه‌ای را دوست داشتم که هنکس برای جمع‌آوری صورت حساب در باشگاه می‌رود و بعد از آن شوکه می‌شود. این صحنه (که توسط لوکیشن‌های حمله کانر رونی به خانه‌اش در زمانی که فرزند مهمش و فرزندش در خانه هستند دنبال می‌شود) دارای یک فشار خارق‌العاده بود که در بهترین نمایشنامه‌های اشتباه هالیوود ردیابی شد. من تا این مرحله از فیلم فوق العاده راضی بودم.

اما با تبدیل شدن فیلم به فیلمی درباره پدر و کودکی که تلاش می کنند رابطه خود را با آنها نجات دهند و بازسازی کنند، به طور مداوم ناامیدتر شدم. یکدیگر. این اتفاق در قسمت آخر فیلم «فیلم کپر/خیابانی» می‌افتد، که من آن را با توجه به فیلمی درباره گروه ترکان ایرلندی در شیکاگو کاملاً ترسناک می‌دانستم. طرح داستان از ناکجاآباد فاصله ای از فشار میان نیومن و فرزندش ایجاد می کند، که داستان به طور جدی جذاب است و باعث می شود تا "درام رابطه" شیرین و ساده بین هنکس و فرزندش به وجود بیاید. این رابطه به شیوه ای بسیار ابداع شده بیش از حد احساساتی شده است - به طور بالقوه بیشتر برای ایجاد یک احساس بی تکلف از تفاوت عمیق با نتیجه تا حدودی غیرمنتظره، هرچند غیرمنتظره فیلم. من به علاوه از شخصیت فرزند هنکس (و همچنین نمایشگاه سرگرم کننده جوان) متنفر بودم. این یک کیفیت معمولی «بالغ می‌شود» را داشت.

یکی دیگر از خلاقیت‌هایی که من را درگیر کرد، ذوق جود لاو برای شلیک به اجساد مرده قبل از اینکه قربانیان واقعاً مرده باشند، بود. من فکر می‌کردم که این از همان ابتدا جذاب بود، وقتی به نظر می‌رسد که این کیفیتی است که به مقررات داده شده است تا نشان دهد او چه روانی است. در هر صورت، در پایان فیلم، می‌توانیم ببینیم که این ویژگی از بین رفته در شخصیت لاو، فقط خلاقیتی است که به هنکس اجازه می‌دهد برای آخرین بار به دنبال اسلحه‌اش برود (بیش از این نمی‌گویم چون نیازی نیست. پایان را خراب کن).

همچنین، هنکس، همانطور که فیلم ادامه می‌یابد، احساس می‌کند اشتباه‌تر شده است - نه به این دلیل که نمایشگاهش عالی نیست - اما اساساً به این دلیل که او تام هنکس. این مرد - مردی که کلیدهای پیانو را با واکنشی باورنکردنی انگشت می‌گذارد - یک مرد مسلح اجیر شده است؟ من فکر می کردم پل نیومن بسیار عالی است، با این حال من به همین ترتیب مشاهده کردم که او در فیلم Road to Perdition قانع کننده نیست. در نقطه ای که من "رئیس قدرتمند ایرلندی جمعی" را در نظر می گیرم، پل نیومن را در نظر نمی گیرم، و ارائه او در جاده‌ای به‌سوی تباهی کمک زیادی به اصلاح تعصب من نکرد.

صحنه‌های مطمئنی در فیلم Road to Perdition وجود دارد که در آن رئیس، مندس، تلاش می‌کند تا بیش از حد توانایی‌اش جلا داده شود و این تا حدی آزاردهنده است. در صحنه‌ای که برای اولین بار می‌بینیم جود رگولاتور از یک «جسد» عکس می‌گیرد، مندس تلاش می‌کند یکی از آن دسته‌بندی‌های پرشمار نماهای برش‌خورده (متاسفم، اصطلاح فیلم را درست متوجه نشدم) که کوروساوا برای آن بسیار محبوب بود. در نقطه ای که کوروساوا به چنین چیزی شلیک می کند، احساس قوی و یادآوری می کند. در اینجا، در دست مندس، به نظر می رسد بمباران و غیر طبیعی است. به همین ترتیب، در صحنه دیگری که شخصیت لاو در حال قدم زدن در زیر یک اکستنشن است و به دوربین نزدیک‌تر می‌شود، مندس تلاش می‌کند یکی از آن عکس‌های زوم متقابل (یک بار دیگر، اصطلاح تخصصی درستی را نمی‌دانم) که هیچکاک در کتاب سرگیجه طراحی کرده است، انجام دهد. و اسپیلبرگ به خوبی از فیلم آرواره ها استفاده کرد. با این حال، یک بار دیگر، در دستان مندز به نظر می رسد که تلاش برای جالب بودن. فرزند نیومن، کانر رونی. این سرگرم کننده، ترکیبی از اد هریس و دیوید کارادین، واقعاً مانند یک هود ایرلندی خارج از شیکاگو ظاهر شد. علاوه بر این، استنلی توچی به عنوان یکی از زیرمجموعه های کاپون در شیکاگو فوق العاده است. توچی در به نظر رسیدن هم شهری و هم کلاس پایین به طور همزمان عالی است. علاوه بر این، من از جود رگلاژ بسیار لذت بردم - عمدتاً به این دلیل که نمایشگاه های او بسیار غیرمعمول و غیرمنتظره بود.

دغدغه اصلی من چیست؟ این یک فیلم جمعی قابل احترام است که نسبتاً نادرست است و به نفع آن بسیار زیبا است و نیمه اول خوبی با پیشرفتی کند دارد. با این حال ساختار بخش پایانی ناامید کننده را با فرمی کند را تحمل می کند.

باشه، باشه، باشه! Dreamworks! فاکس قرن بیستم! شما می گویید رهبران به چه چیزی فکر می کنند؟ به محض اینکه به یک رئیس شایسته نیاز دارید، مرا استخدام کنید! شکوه آمریکایی عالی بود! غیر صمیمی! با این حال، مندز نباید سعی کند از این شیوه عکسبرداری برای Street To Perdtion استقبال کند. نمرات پایه پیانو با شکوه آمریکایی زیاد نداشته باشید، سلام، این یک فیلم جایگزین است. صحنه ای که هنکس و نیومن با هم عاج را تحریک می کنند عالی است - پیانو بس است! علاوه بر این، بسیاری از شباهت های دیگر American Excellence! موضوع دیگر این است که جاده‌ای به‌سوی تباهی تمام نشانه های ناقص بودن، عجول بودن یا عدم بررسی کامل را دارد. در هر صورت، توضیحی که بسیار ناامیدکننده است به این دلیل است که ممکن است خیلی عالی بوده باشد! شاید یک اثر هنری واقعی بوده است!!! جاده‌ای به‌سوی تباهی نمی‌توانست انتخاب کند که 1 باشد.) یک دستور پخت تمام شده و پرسود هالیوودی برای تام اچ. علاوه بر این، پل ان. در یک کالای تقلبی پلاستیکی اتان آلن، جی. پیترمن تجارت/موجودی ظاهر می‌شود. 2.) یک تعالی آمریکایی رایگان و غیر متعارف 3.) یک داستان جمعی تماس‌گیر و در عین حال جذاب. 4.) یک فیلم هیجان‌انگیز گانستر......... به من اجازه دهید به همه شما افرادی که جاده‌ای به‌سوی تباهی را ساخته‌اید یک توصیه بدهم: اگر تلاش می‌کنید که همه را راضی کنید، نمی‌توانید یک اثر بزرگ واقعی داشته باشید! فقط به این دلیل که تایتانیک اجزایی برای همه داشت و مقدار پولی مضحکی به ارمغان آورد، به این معنا نیست که باید هر فیلم را با جمعیت‌شناسی هدفمند کافی برای پوشش دادن و برآورده کردن هر یک از گروه‌های فرعی حذف کنید!: 1.) موسیقی ایرلندی (سلام) در 50 فیلم مختلف کار کرد، بگذارید آن را در این یکی بگذاریم - هنکس و نیومن واقعاً پشت پیانویی می نشینند که در آن موسیقی چاپ شده آشکارا آهنگ های ایرلندی را مطالعه می کند! وسیله نقلیه سریع به روشی بی معنی 3.)The Show Allure, 4.)The Savagery Allure 5.) The Period Piece Allure ..... بسیاری از این مولفه ها در یک فیلم برای بازگویی یک داستان همکاری می کنند، هر چند شبیه شما باشد. افراد سعی می کنند همه چیز را به قدرت برسانند تا چیزی در فیلم Road to Perdition داشته باشند که همه را راضی کند!! در صورتی که مندز برای ساخت فیلم به کلاس می رفت، او خجالت می کشد!!! با فرض اینکه سازندگان یا عوامل اجرایی در صحنه فیلمبرداری او را با فیلم پشت سر بگذارند، در آن زمان باید به آنها سیلی زد! کسی حواسش هست! باز هم ممکن است این یک فیلم باورنکردنی باشد!! مندز هیچ سرنخی در مورد چگونگی ایجاد تنش ندارد! او مه آلودترین ایده را ندارد که چگونه اسلحه ها را در جاده‌ای به‌سوی تباهی درگیر کند تا جمعیت را تهدید کند، او بی پایان تلاش می کند، اما موفق نمی شود. (زمانی که جود رگولاتور با تفنگ ساچمهای در زیر جلیقه‌اش به جاده می‌خورد، تقریباً آن را انجام می‌دهد. با این حال، در برخی مواقع اسلحه‌ای روی صفحه نمایش داده می‌شود که آن‌ها متعلق به فریل هستند و برای تهدید توسعه یا استفاده نمی‌شوند (نگاه کنید به یک تلنگر اوباش اسکورسیزی یا یک تلنگر تارنتینو به عنوان مرجع). تام هنکس چند صحنه بازیگری واقعاً وحشتناک داشت. سلام اگر تام هنکس را در فیلم Road to Perditionی هماهنگ می‌کنم، مطمئنم که لعنتی بهترین نمایشگاهش را از او می‌گیرد! مطمئن هستم که مندز عموماً اسپیسی را تایید می‌کند، در تعالی آمریکا، با توجه به این که کوین اسپیسی بی‌معنی است! از هنکس درخواست کنید که تمام صحنه‌هایی را که اعدام هنکس رضایت‌بخش نبود، دوباره فیلم‌برداری کند. شاید مندز یک آدم متفکر باشد که تمام کارهایی که هنکس انجام می‌دهد فوق‌العاده است. او واقعا چیز دیگری می خواست ایده، ارزیابی: شاید فرد باید حداقل مثبت تر، تا حدودی MEAN بیشتر داشته باشد. من می گویم استودیو و متخصص/رئیس تام هنک قبلاً او را در یک قاتل قراردادی جاب قرار داده اند، پس چرا T.F. آیا آنها به سادگی آن را تا حدودی بیشتر فشار ندادند؟ آنها قصد ندارند حرفه او را از بین ببرند. با ارائه او در Street To Condemnation، چگونه باید بپذیریم که مایک سالیوان این رئیس واقعی است که ترسیده بود و سزاوار تحسین بود و مستحق این شهرت ادعایی بود؟؟؟؟ چیز دیگری: منظره ای که توچی/نتی با جود رگولاتور تماس می گیرد تا او را به دنبال هنکس بفرستد، و رگولاتور در حال ضبط داده ها روی یک دفترچه کوچک است: "مایک سالیوان... بچه - 12 ساله..." آن صحنه کاملاً پاک شده است. از Raw Fiction زمانی که مارسلوس والاس/وینگ ریمز با فرد برتر خود تماس می‌گیرد، WOLF/Harvey Kitel که سپس داده‌های خود را ثبت می‌کند (نشان می‌دهد که هم شخصیت‌های فیلم‌بردار و هم ولف سوابق را نگه می‌دارند، و دقیق و هدفمند هستند) در یک مجله کوچک: «سیاه همکار: ژول .... شخص سفید: وینسنت .... یک بدن کوتاه سر"..... راه نابودی تا حدی قابل پیش بینی است که حتی معشوقه من که فیلم های سینمایی مانند "بلوند قانونی" را دوست دارد و چه کسی یک کارشناس فیلم خیلی قابل توجه نیست حتی در طول فیلم گفت: "جاده‌ای به‌سوی تباهی بسیار قابل پیش بینی است"... من نمی دانم هزینه ساخت فیلم با آن پول نقد و آن سرگرمی ها و یک رئیس برتر واقعا چقدر است. فیلمنامه تا حدودی اصلاح شده، شما می توانید آنقدر فیلم Road to Perdition خارق العاده ای روی دستان خود داشته باشید که فقط شرمنده!!!!!!!!! منظورم یکی از آن فیلم های سینمایی است که همه باید در مجموعه خود داشته باشند!!!! خیلی افتضاح!!