پیانیست 2002 (به انگلیسی: The Pianist) یک فیلم درام و محصول 2002 کشور فرانسه, آلمان, لهستان, بریتانیا, بوده و شما میتوانید برای دانلود فیلم پیانیست 2002 دوبله فارسی روی لینک هایی که برای دانلود در صفحه می بینید اقدام کنید. داستان فیلم به این صورت هست که «اسپیلمان» یک پیانیست با استعداد از خانواده‌ی یهودی می‌باشد. پس از اشغال لهستان توسط آلمان، او در تلاش است از شرایط موجود رهایی یابد و در خانه‌ی یکی از دوستانش به اسم «دوروتا» مخفی می‌شود..
این فیلم به کارگردانی Roman Polanski, ساخته شده است. برای دانلود مستقیم پیانیست 2002 یا دانلود دوبله فارسی فیلم The Pianist 2002 تنها کافیست کیفیت فیلم مورد نظر را انتخاب کرده و گزینه دانلود را بزنید. فیلم نامه این فیلم را Adrien Brody, Thomas Kretschmann, Frank Finlay, Maureen Lipman, Emilia Fox, Ed Stoppard, Julia Rayner, Jessica Kate Meyer, Michal Zebrowski, Wanja Mues, نوشته اند. همچنین اگر قصد دانلود پیانیست 2002 زیرنویس فارسی با کیفیت 480p را دارید روی کیفیت مورد نظر کلیک کنید.
بازیگران Adrien Brody, Thomas Kretschmann, Frank Finlay, Maureen Lipman, Emilia Fox, Ed Stoppard, Julia Rayner, Jessica Kate Meyer, Michal Zebrowski, Wanja Mues, در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند. نسخه های دیگری از این فیلم هم مانند دانلود فیلم سینمایی پیانیست 2002 دوبله فارسی در پینک فیلم موجود هستند و تنها کافیست بر روی گزینه دانلود فیلم پیانیست 2002 کلیک کنید. همچنین اگر قصد دانلود The Pianist 2002 720p را هم دارید پینک فیلم بهترین مکانی هست که میتوانید از آن برای دانلود فیلم استفاده نمایید.
رده سنی فیلم پیانیست 2002 R بوده و قبل از دانلود فیلم پیانیست 2002 باید گفت تماشای این فیلم برای افراد زیر R سال مناسب نیست! این فیلم در ژانرهای درام, جنگی, بوده و محصول کشور فرانسه, آلمان, لهستان, بریتانیا, هست. زبان اصلی فیلم پیانیست 2002 آلمانی, انگلیسی, لهستانی, روسی, بوده ولی ما در پینک فیلم دانلود فیلم پیانیست 2002 دوبله فارسی را هم برای شما امکان پذیر کردیم. اگر قصد دانلود فیلم The Pianist 2002 را دارید باید این را هم اضافه کنیم که امتیار IMDB فیلم پیانیست 2002 8.5/10 از 10 می باشد.
«اسپیلمان» یک پیانیست با استعداد از خانواده‌ی یهودی می‌باشد. پس از اشغال لهستان توسط آلمان، او در تلاش است از شرایط موجود رهایی یابد و در خانه‌ی یکی از دوستانش به اسم «دوروتا» مخفی می‌شود.«ولادیسلاف شیلمان» پیانیست با استعدادی است که در یک خانواده ی یهودی ثروتمند لهستانی به دنیا آمده است. پس از اشغال لهستان توسط نازی ها، «ولادیسلاف» را به اردوگاه کار اجباری می فرستند. اما او فرار می کند و طی چند سال بعد، در حالی که تلاش دارد به دست نیروهای اشغال گر اسیر نشود، از خانه ای متروک به خانه ای دیگر می رود.
«ولادیسلاف شیلمان» پیانیست با استعدادی است که در یک خانواده ی یهودی ثروتمند لهستانی به دنیا آمده است. پس از اشغال لهستان توسط نازی ها، «ولادیسلاف» را به اردوگاه کار اجباری می فرستند...
یک نوازنده یهودی لهستانی برای زنده ماندن از تخریب محله یهودی نشین ورشو در جنگ جهانی دوم تلاش می کند.
در این اقتباس از زندگی نامه "پیانیست: داستان واقعی فوق العاده از بقا یک انسان در ورشو ، 1939-1945 ،" Wladyslaw Szpilman ، پیانیست رادیویی یهودیان لهستانی ، شروع جنگ ورشو را به تدریج با شروع جنگ جهانی دوم آغاز می کند. زپیلمن مجبور به گتو ورشو می شود ، اما بعداً در طول عملیات راینهارد از خانواده اش جدا می شود. از این زمان تا زمان آزادی زندانیان اردوگاه کار اجباری ، اسپیلمن در مکانهای مختلفی در بین ویرانه های ورشو پنهان می شود
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
نوازنده پیانوی رومن پولانسکی همه نشانه‌های روایتی جدی و معتدل را دارد که برنده کمک عمومی (و اسکار) می‌شود و بدیهی است که منبع زیبایی برای درد و شادی است. با توجه به بیوگرافی واقعی یک یهودی پاک که در طول جنگ جهانی دوم به آلمان آمد، به طور متناوب ترسناک و پیچیده است،
صحنه های اولیه برای هر کسی که از هولوکاست مطلع شده است طبیعی به نظر می رسد - - شاید برای افراطی بنابراین. این به خصوص بخشی از داستان ولادیسلاو شپیلمن است، با این حال نمایش‌ها و روایت‌های متفاوت غیرقابل محاسبه‌ای از این ماده به‌طور کامل مراقبت می‌کنند که ممکن است تأثیر آن بر روی برخی از تماشاگران سینما از بین برود. این بی‌تردید برای من اتفاق افتاد.
داستان واقعی اشپیلمن پس از آن شروع می‌شود که خانواده‌اش به قطار یک طرفه به تربلینکا فشار آورده‌اند. بدون داشتن دارایی در شهری نیمه متروک، او باید به احترام چند آلمانی خوش قلب تکیه کند که جان خود را پشت صدای آرام و آرام خود گذاشتند تا جان او و بسیاری دیگر را نجات دهند. داستان با پیشرفتی از صحنه‌های تقریباً خارق‌العاده معرفی می‌شود - برخی خصوصی، برخی دیگر صحنه‌های خیره‌کننده از گسترش ویرانی و نابودی را پوشش می‌دهند. پولانسکی موفق می شود نمایش را مطابق با دیدگاه اشپیلمن نشان دهد و جمعیت را وارد یک گردش کند که او را با شرکای یهودی، چند جنگجو متفکر، انبوهی از شفت های مقدر (که خانواده خودش را در بر می گیرد) و چند مرد فوق العاده وحشی در تماس است. که قضاوت خلاصه‌اش می‌تواند به معنای زندگی یا مرگ باشد.
مثل شیندلر رانداون، نوازنده پیانو با یهودیان تبادل انگلیسی (با تلفظ انگلیسی) و گفتمان آلمانی برای ارتش دارد - تصمیمی که هر چند وقت یکبار طلسم اصالت فیلم را تضعیف می کند. علاوه بر این، ایده ملودیک زبان یهودی از بین رفته است، که می توانست فیلم را بسیار پیشرفت کند.
اما شاید این مطالعه کوچک برای تعداد زیادی از جمعیت قابل توجه نباشد. این اجرای دفتر خاطرات Szpilman با پیشرفت به تدریج جذاب و منحصر به فرد است و دقت آن (در هر صورت، از جمله خطاهای دوره ای در نواختن پیانو برای تأکید بر ضعف انسانی این بازمانده) به حمایت از The Musician بسیار بیشتر از حد معمول کمک می کند. این نمایش جذاب هولوکاست است که به هیچ وجه در مورد هولوکاست نیست.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
می دانم... چیزی که بیشتر از همه در مورد آن فیلم ترجیح می دادم نواختن پیانو بود. واقعا بازی باورنکردنی فیلم خوبی بود، مرا در آنجا نگه داشت، چیزی به من نشان داد. با این حال، مرا از توپ‌ها ربود و من را به داخل نبرد. چیزی مرکزی در میان یک زوج وجود داشت که مانع از آن شد. سرگرم کننده اصلی. بدون در نظر گرفتن خودش، می‌پذیرم که پیانیست ممکن است بسیار جذاب‌تر باشد.
او با تمام اتفاقاتی که در جریان بود، بسیار... "آرام" ظاهر شد. بی‌دقت، بی‌تأثیر در حالی که او در داخل و خارج از شهر، با کت و شلوار آراسته‌شده‌اش تکان می‌خورد، در حالی که قدرت‌های دشمن تعداد زیادی فوت از آن را می‌گیرند. همه به نوعی تحت تأثیر قرار گرفتند، اما من احساس کردم و هیچ چیزی از او ندیدم. در حالی که در گوسفند بود، با هر فردی که به خاطر او گردنش را روی خط انداخته بود، فقط یک بار که به یاد می‌آورم تشکر کرد. نوازنده رسمی پیانو آلمان. به غیر از آن، ناامیدی، وحشت واقعی، عصبی بودن را ندیدم، البته منفور بودن. حقارتش کجا می توانست باشد؟ تشکر در چشمان او یا حتی حرکتی که این افراد زندگی و زائده او را به خطر می اندازند. بار اصلی که نوعی ارتباط با اتفاقات اطرافش را دیدم نزدیک به پایان بود، زمانی که کثیف، مودار، گرسنه بود و مثل یک فرد مسن قدم می زد. این نقطه ای است که در آن من دیدم که "برخی" ارتباط با شخصی که باید از ابتدا وجود داشت به طور منطقی در حال توسعه بود. علاوه بر این، تنها چیزی که در مورد آن وجود داشت، زمانی بود که او حتی کوچکترین خطوطی را ارائه کرد.
رومن پولانسکی واقعاً سخت با پیانیست کار کرد و سپس نقش اصلی را پخش و هماهنگ کرد. جزئیاتی از چیزهایی که فقط گهگاه در فیلم The Pianistهای مختلف با موضوع خود با آنها تماس گرفته‌ایم را نشان داد. جنبش به از دست دادن امتیازات نه فقط به عنوان ساکنان بلکه مردم. ضربات وتر نقطه ای است که در آن پدر، در حال قدم زدن در جاده، با ضربه ای به صورتش خراب شد، سپس، در آن نقطه، توسط آن تحقیر کننده یک جنگجو مجبور به راه رفتن در فاضلاب شد. او بدون نشان دادن افرادی که گرد و غبار در اتاقک گاز را گاز می‌گرفتند یا از گرسنگی می‌میرند، این روند را از گروه‌های بازوی متمایز تا جداسازی در قسمتی کوچک نشان داد تا جدا شود. به محل گروه‌بندی آنها در یک نقطه تنگ نشسته تا قطار در نهایت اشیاء رها شده را نشان دهد، و خاطراتمان را منتقل کنیم تا تصویری تلخ از آنچه به آنها تبدیل شده است را ارائه دهیم.
من از فیلم لذت بردم، خوشحالم که هنوز با آن روبرو شدم، از بین همه شخصیت ها، نقش اصلی باعث شد که ظاهراً جلوی سقوطم را بگیرد.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
موزیسین داستان واقعی و قوی بازمانده هولوکاست و نوازنده ماهر پیانو ولادیسلاو شپیلمن است که از مرگ اجتناب ناپذیر در اردوگاه های حذف فرار کرد و از درگیری که در ورشو، لهستان در کنار نازی ها بود، زندگی کرد. داستانی که به وضوح برای رومن پولانسکی، تهیه کننده مشکوک فیلم، بسیار خصوصی است و با ایده و دقت فوق العاده ای به آن پرداخته شده است. آدرین برودی به طور کلی به عنوان شخصیت اصلی عالی است، فردی از افراد ممتاز که در لهستان با خانواده‌اش زندگی می‌کند که شامل مادر و پدر، خواهر و برادر و دو خواهرش می‌شود. او با نواختن پیانو برای پخش رادیویی تا آغاز جنگ بزرگ دوم، زمانی که آلمان به لهستان حمله کرد و به پایتخت آن حمله کرد، نامی برای خود پیدا کرد. به عنوان یک یهودی، ولادیسلاو و خانواده‌اش مانند سگ‌های سگ برای 500000 یهودی پاک دیگر دور هم جمع می‌شوند و تا زمانی که به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده می‌شوند، به بخش متمرکزی از شهر هدایت می‌شوند. پیانیست در مورد این است که افراد چگونه از پس آن بر می آیند و افراد برای اطمینان از این استقامت چه تلاشی می کنند. افراد به کلی از شرافت و غرور خود محروم می شوند و مجبورند به یکدیگر روی آورند. فکر می‌کردم ساعت اصلی پیانیست بی‌نقص بود، با بی‌رحمی خیره‌کننده‌ای که عموماً انتظار می‌رفت آلمانی‌ها، تسلیم کامل تمام انتظارات در مورد یهودیان و همراهی خانواده Szpilman. بعد از اینکه او از خانواده‌اش جدا شد (به‌جای کارمای کوچکی که می‌توانم اضافه کنم) و مجبور شد به تنهایی از پس آن بربیاید، احساس کردم فیلم تعداد زیادی از جایی را که قلبش نهفته است را از دست داد. باقی‌مانده‌ی فیلم این است که Szpilman از نقطه‌ای پنهان به نقطه‌ای کهنه می‌رود و از کشف نازی‌ها و یهودیان ناپاک که مدام برای جستجوی آب و غذا جستجو می‌کنند، دور می‌ماند. به نظر می رسد که بسیار تکراری و خسته کننده است و برخی می توانند آن را خسته کننده بدانند. در واقع، حتی زمانی که یهودیان خویشاوند او واقعاً تلاش می کنند تا تلافی جویانه انجام دهند، Szpilman در واقع در سایه ها پنهان می شود. به عنوان کسی که قبل از آن اشاره کرد، به نظر می رسد ترسناک است و من مشکلی در مطرح کردن آن ندارم. همانطور که گفتم این فیلمی است در مورد نحوه گذراندن افراد، با این حال در عین حال بی میلی اشپیلمن به انجام هر حرکتی واقعی باعث می شود کمتر نسبت به او احساس دلسوزی کنیم... و این شخصی است که باید اغلب درباره او فکر کنیم. به طور کلی، نوازنده پیانو یک فیلم مناسب درباره بازمانده هولوکاست ولادیسلاو شپیلمن است، اما فیلمی باورنکردنی نیست. یک داستان هوشمندانه و شایسته توسط رئیس رومن پولانسکی که نمایشگاهی شایسته توسط آدرین برودی را برجسته می‌کند، در هر صورت، واقعاً قدرت و تأثیر ماندگاری را که داستانی مانند این باید داشته باشد، منتقل نمی‌کند.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
دیگران آن را گفته‌اند، با این حال باز هم تکرار می‌شود: نکته مهم در مورد پیانیست این است که در بازیگری کاملاً بیمار است و هیچ حس غم انگیزی در آن وجود ندارد. به همین ترتیب، "طرح" خیلی قابل توجهی به معنای معمولی وجود ندارد. به یکی نیاز نداره این یک روایت اثبات شده و واقعی و نقطه به نقطه از یک شهر اروپایی اجتماعی شده (ورشو، لهستان) و تجربه یک مرد از آن است.
قهرمان، موسیقیدانی به نام Szpilman (مشخص شده) "Shpeelman")، یک افسانه است، اما نه به معنای سنتی هالیوود. او سعی می کند از خانواده خود مراقبت کند. او سعی می کند یک دوست کوچک را به جایی امن و مطمئن بکشاند (اما صرفاً به این دلیل که کسانی که به طرز وحشیانه ای به کودک لگد می زنند در طرف مقابل دیوار بلند قرار دارند). او چند اسلحه را برای قیام ترتیب داده شده علیه نازی ها دزدان دریایی می کند. با این حال، در حالی که قیام در نهایت فرا می رسد، او از راه خوبی نظاره گر است - ترس و ولع او باعث شده است تا بدون فکر دوم از "گتوی" محصور شده فرار کند.
اولش کمی ناامید میشی که تو قیام نپره. شما معتقدید که او باید یک کالای خانگی را از انباری که در آن انبار کرده است بلند کند و به بالای نازی هایی که به همراهان قبلی او شلیک می کنند پرتاب کند. با این حال، در آن مرحله، شما برای اعتماد موجود جدا از هر چیز دیگری ارزش قائل هستید. می فهمید که این یک داستان واقعی است. او کاری را انجام می دهد که شما یا من به احتمال زیاد انجام می دادیم - او می نشیند، هول می کند، و تماشا می کند. او به سادگی نیاز به زندگی دارد.
بعد از آن، او تا حد زیادی از پنجره ها تماشا می کند، معمولاً از فاصله بسیار بالاتر از سطح جاده. این خیلی عجیب به نظر می رسد. مدام به این فکر می‌کنید که آیا باقی‌مانده‌ی فیلم این شخص خواهد بود که نابودی ورشو را از پنجره تماشا می‌کند یا خیر. او باید یک روایت را از تلویزیون تماشا کند. این اخراج از فعالیت ممکن است آزاردهنده باشد، با این حال چیزهایی که ما تماشا می کنیم بدون در نظر گرفتن جالب هستند، و این دیدگاه عجیب دوباره شور و شوق را برای این که این یک داستان واقعی است ایجاد می کند. علاوه بر این، در نهایت، تلویزیون را دوست ندارید، به این دلیل که هر لحظه آن شلاق‌ها و گلوله‌های اسلحه‌های سوار شده می‌توانند از پنجره به پرواز درآیند و انجام می‌دهند، و Szpilman یک بار دیگر در حال فرار است، در مأموریت غم‌انگیز خود برای امنیت. br/>
جذاب‌کننده و تهی‌کننده - شما از پیانیست دور نمی‌شوید و احساس می‌کنید که به رسمیت شناخته‌شده یا روشن‌شده یا بالا رفته‌اید. شما مانند یک بازمانده از دنیایی احساس خواهید کرد که واقعاً می خواهید باور کنید که هرگز مستقیماً تجربه نمی کنید، اما دنیایی که تقریباً به اصیل ورشو 1944، کامبوج 1977، رواندا 1994، گروزنی 2000، اسرائیل/فلسطین 2003 است. (به علاوه ، خلاصه می تواند ادامه پیدا کند.)
یک چیز دیگر: برنامه ریزی کنید که از طریق مجموع اعتبارات پایانی نزدیک بمانید. این فقط یک دو دست است که پیانو می نوازند، با این حال موسیقی دلپذیری است، و به شما فرصتی می دهد که قبل از بازگشت به واقعیت، فشار خود را کاهش دهید، و شما تنها کسی نخواهید بود که در آنجا خواهید ماند.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
(7 از 10) از میان تعداد نسبی فیلم های سینمایی که برای اسکارهای برتر نامگذاری شده اند، این یکی طولانی ترین فیلم را به تعویق انداختم. فهمیدم تماشایش سخت است. من آنچه را که تجسم فیلم‌های جنگ بزرگ دوم، «نجات سرباز رایان» و «فهرست شیندلر» می‌دانم، دیده‌ام و به اندازه‌ی کافی از آن لذت برده‌ام. فیلم های امروزی چیزی را عقب نمی اندازند. خون، مرگ، جنگ، وحشی گری. به همین دلیل است که جنگ لعنت است. تهیه‌کنندگان فیلم امروزی می‌توانند اساساً به همان اندازه که می‌خواهند واقع‌گرا و واقعی باشند. علاوه بر این، فکر می کنم این مشکلی است که من دارم. همه چیز آنقدر واقعی است که ضرر دارد. 33 درصد از راه، به فکر بلند شدن و رفتن بودم. با این حال، مانند یک لاستیک، من باقی ماندم تا باقیمانده قتل عام را ببینم، و در حالت ایده آل سوسو زدنی از انسانیت.
من خوشحالم که ماندم. در پی بازی شایسته و «معمولی» اول و مهمتر از همه، آدرین برودی در نقش اسپیلمن کارگردانی او را برای انتخاب اسکار خود انجام خواهد داد. دوربین به ندرت از او خارج می شود. فیلم باید با ظرفیت برودی برای حرکت دادن ما زندگی کند یا ادامه یابد. هر چند وقت یکبار، کارهایی را می بینید که وارد بخش، لاغری، اشتیاق، تشدید شد. پس از دیدن فیلم‌های مختلفی که با رده‌بندی «بهترین بازیگر مرد» نامگذاری شده‌اند، می‌پذیرم که برودی شایسته اسکار است. احتمالاً این شغل زندگی او خواهد بود.
چیزی که من بیشتر ترجیح دادم «تونل‌ویژن» بود. ما اغلب می‌توانستیم چیزی را ببینیم که شپیلمن می‌دید، از پنجره‌ای کوچک، انگار که باقیمانده جهان این دنیای عظیم ناشناخته است. تمام آنچه را که پیش رویمان بود فهمیدیم - گذشت و مرگ بیشتر. تنها چیزی که می‌دانستیم این بود که به نظر می‌رسید Szpilman چه احساسی دارد - "زنده بمان". او این کار را با کارما و درهای باز بالقوه گرفته است.
اشپیلمن یک افسانه نیست و او را به عنوان یک افسانه به تصویر نمی کشد. با این حال، او یکی از داستان‌های کم تعداد کسانی است که گتوی ورشو و هولوکاست را تحمل کردند. موارد دیگری نیز وجود دارد، اما چیزی که شپیلمن را متمایز می کند، تمایز و شهرت او به عنوان یک موسیقیدان است، و "خوشبختی" شگفت انگیزی که به او اجازه داد تا پس از جنگ زندگی کند.
اگرچه من تعداد کافی فیلم دیده ام. از جمله هولوکاست، من در رابطه با آنچه که گتوی ورشو احتمالاً چگونه بوده است، احساس می‌کردم. سختی، انقباض، پوسیدگی آن.
من به پیانیست نمره 7 از 10 را صرفاً به خاطر صحنه‌های بسیار وحشیانه نازی‌ها و دوران جنگ دادم. در واقع، می‌دانم که اوضاع همین‌طور بود، و آنها فقط دقیق بودند. این فقط یک پاسخ از طرف من است که به اندازه کافی این نفرت را دیده ام. به هر حال 8 از 10 می شد.
با تشکر از رومن پولانسکی که دیدگاهش را به فیلم منتقل کرد. خاطرات دوران جنگ جوانی او به وضوح به شکل گیری «پیانیست» کمک کرد. این به طور موثر هماهنگ است و بهترین کاری است که پولانسکی در چندین سال انجام داده است. علیرغم این واقعیت که او رقابت شدیدی دارد، من کاملاً می توانم ببینم که او اسکار بهترین رئیس را برنده شده است (البته بدیهی است که برای گرفتن آن حضور نداشته است).
احتمالاً از این به بعد هرگز پیانیست را نخواهم دید، با این حال خوشحالم که آن را دیدم. علاوه بر این، من برای Brody Walk 30 ام را می کشم.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
رومن پولانسکی موضوعی را مدیریت کرده است که بی گناهی او را از بین برده و بقیه عمرش را عذاب داده است. تهیه‌کننده تقریباً 70 ساله (مسئول آثار هنری دائمی "محله چین" و "بچه رزماری") روایت ولادیسلاو شپیلمن را فیلمبرداری کرده است. علاوه بر این، چه داستانی است. Szpilman یک موسیقیدان یهودی طبقه کارگر بود که زندگی خوشایندش در ورشو تحت کنترل آلمان‌ها بر شهر پاک و بدرفتاری و کشتار یهودیان متعاقب آن مورد نفوذ قرار گرفت و پس از آن برای همیشه تغییر کرد. فراموش کردن اینکه احتمالاً آخرین ترتیب در سال 1939 چقدر احمقانه به نظر می رسید دشوار نیست، و می توان درک کرد که چگونه Szpilman ها، یهودیان موفق و دارای امنیت مالی نمی توانستند دقیقاً درک کنند که در چه حد دشواری قرار داشتند تا زمانی که از نقطه نظر گذشته بود. بدون بازگشت پولانسکی وحشیگری بی‌رحمانه و بی‌قید آلمانی‌ها را با اعتمادی خیره‌کننده و بی‌پناه می‌بیند که به شیوه‌ای جایگزین (و برخی موافق، تایید شده‌تر) نسبت به رویکرد اسپیلبرگ با دوربین دستی در «فهرست شیندلر» سرد می‌شود. اجتناب‌ناپذیر است که هر فیلم هولوکاست با فیلم بزرگ استیون اسپیلبرگ در سال 1993 که این کلاس را مشخص می‌کرد، همبستگی ایجاد کند (همان‌قدر که می‌توان به‌عنوان یک «ژانر» به فیلم‌های هولوکاست اشاره کرد). باید گفت که «پیانیست» نوعی فیلم جایگزین است که نگران نبرد یک نفر برای ساختن حق است. پیانیست مانند «فهرست شیندلر»، غیریهودیان را مدیریت می کند که به یهودیان کمک می کنند (البته این نقطه کانونی اصلی فیلم نیست) اما برخلاف «فهرست شیندلر»، «پیانیست» آن را بر اساس دیدگاه یهودی نشان می دهد. به همین ترتیب، برخلاف فیلم قبلی، پولانسکی به سراغ فیلم با کنتراست بالا نمی رود، صحت واقعی «فهرست شیندلر» و «پیانیست» حتی برای آن احساسی تر است. آن سبک احتمالاً با پیانیست هم نمی‌آید. با فیلمبرداری متنوع، او می تواند تمایز بین محله یهودی نشین و بقیه جهان را نشان دهد که، اما ناامید نمی تواند با ماندگاری یهودیان برابری کند. علاوه بر این، با توجه به این واقعیت که فیلمبرداری بسیار بی تکلف است، ما به تدریج در فیلم The Pianist غرق می شویم تا جایی که احساس عجیب و غریبی به خود می گیرد و ما تقریباً به اندازه قهرمان از دیدن افق ناگوار و ناهموار ورشو متحیر می شویم. پس از محاصره، بی‌رحمی باورنکردنی که از یهودیان نامنظم بازدید می‌شد و مناسبت‌هایی بیرون از پنجره شخصیت اصلی باز می‌شد. فیلم زمانی از اکثر فیلم‌های هولوکاست منحرف می‌شود (اگر نیازی به درک آنچه در قسمت پایانی فیلم رخ نمی‌دهد، مطالعه نکنید) Szpilman از صف یهودیانی که وارد واگن‌های باری می‌شوند بیرون کشیده می‌شود. فیلم به جای اینکه ما را به اردوگاه‌های کار اجباری ببرد، از راه دیگری بیرون می‌کشد، از محله یهودی نشین بیرون می‌آید و به آپارتمان‌های انباری می‌رود که در آن لهستان درگیر و قیام‌هایی را می‌بینیم که اشغالگران را به چالش می‌کشند. در پایان یک قطعه جذاب با یک مقام آلمانی (ظاهراً) دل زده وجود دارد که به پیانو نوازی اشپیلمن توجه می کند و اخیراً قبل از اینکه شوروی شهر را بگیرد از او محافظت می کند. همه چیز را در نظر بگیرید، فیلمی کاملا تکان دهنده و قطعا ارزش وقت شما را دارد. در نظر بگیرید که آن را به زودی می توان انتظار داشت.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
سلب مسئولیت: گفتگوی گسترده درباره طرح
تعداد کمی از ما هستند که بتوانیم همراهمان و یاران مختلف نزدیک خود را به دیدار جمعی از افراد دسته برسانیم و این بزرگترین بدبختی فردی زندگی ما نباشد.
چنین وضعیتی برای رومن پولانسکی در سال 1969 بود، زمانی که تجمعی از پیروان پیشگام دین، چارلز منسون، همسر پولانسکی، شارون تیت را که هشت ماهه اولین فرزند جوان این زوج را باردار بود، به شدت کشت. همراهان زن و شوهر در خانه پولانسکی در هالیوود (در آن زمان پولانسکی می رفت). پولانسکی و نگهبانان یهودی او در اپیزود جنگ بزرگ دوم در لهستان زندگی می کردند. او در نهایت با دور شدن از گتو برای یافتن سرپناهی با خانواده‌های کاتولیک در کشور باز، از مردم خود منزوی شد. در همین زمان، افراد او به زندان‌های غیرانسانی رفتند، جایی که مادرش در یک اتاق گاز با مرگ خود روبرو شد.
پس از یک حرفه فیلم‌سازی که تقریباً پنجاه سال طول کشید، ظاهراً پولانسکی بهترین اثر خود را ساخته است. با موزیسین پیانیست که یک داستان واقعی است، از آغاز جنگ بزرگ دوم شروع می شود، زمانی که آلمان بمباران لهستان را آغاز کرده است و پیانو نوازنده ولادیسلاو شپیلمن، و ماموریت او برای تحمل ظلم و ستم خود به عنوان یک یهودی تحت حکومت نازی ها را دنبال می کند.
در ادامه فیلم، امتیازات او از او و عزیزانش سلب می‌شود. ابتدا خانواده اعتقاد خود را به اینکه همه چیز خوب است، از دست می دهد، سپس دارایی های خود را از دست می دهد، سپس، در آن نقطه، آنها مجبور می شوند به یک محله یهودی نشین نقل مکان کنند که در آن در نیازمندی و ترس زندگی می کنند. در نهایت عزیزان او به اردوگاه های مرگ منتقل می شوند، جایی که ما در کل متوجه می شویم که آنها با مرگ خود روبرو خواهند شد. Szpilman به هر حال متوجه می‌شود که چگونه می‌تواند راه‌های دور ماندن از این موضوع را پیدا کند، ابتدا با ادامه کار برده‌داری در تخریب محله یهودی‌نشینی که اخیراً پاکسازی شده است، و بعداً با خود انزوا در زیرزمینی که توسط سازمانی از شهروندان پاک حمایت می‌شود. هیچ چیز شجاعانه ای در مورد کاری که او انجام می دهد وجود ندارد، او به سادگی تمام تلاش خود را برای گذراندن می دهد، و دائماً تعداد زیادی از آنها زنده نمی مانند.
رفتار پولانسکی از فیلم شگفت انگیز و در عین حال بی تکلف است. تا آنجا که ممکن است. پیام‌ها برای جمعیت نازک نمی‌شوند. سرعت بسیار کم است، اما در هر صورت جذاب است. از آنجایی که Szpilman قبل از فرستادن به اردوگاه مرگ می‌داند چگونه می‌تواند فرار کند، فیلم کمتر در مورد هولوکاست است، و بیشتر در مورد آنچه برای قربانیان آن قبل از اردوگاه اتفاق افتاده است.
موسیقیدان اولین فیلم از دو فیلم (آمریکایی صلح‌جو که دومین فیلم است) اخیراً دیده‌ام که در عملی بودن خود به نحوه نگرش من به جهان و نحوه مدیریت عراق در آن کمک کرده‌اند. بلافاصله در فیلم The Pianist، خانواده اشپیلمن از این که انگلیس و فرانسه به دلیل حمله آلمان به لهستان نبرد را علیه آلمان اعلام کرده اند، اطمینان خاطر می گیرند. آنها انتظار دارند که مدت زمان زیادی طول بکشد تا اینکه از بدرفتاری که اخیراً ردیابی شده‌اند رهایی یابند. من نیازی ندارم که در یک نظرسنجی فیلم به خصوص سیاسی باشم، با این حال، فیلم به طور مؤثری کار می کند که دقیقاً به محض حرکت یک مستبد چقدر آسیب ممکن است ممکن باشد، و این در حالی است که ممکن است به عنوان پخش های غیرقابل توجهی در پایان ما پایان یابد. ، تلفات واقعی در طرف مقابل وجود دارد که به بقیه جهان بستگی دارد تا در برابر ظلم و ستمی که آنها را تحت تأثیر قرار می دهد مقابله کنند.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
خواهر و برادرم پیانیست را به من توصیه کردند، او من را می شناسد، او می داند چه زمانی از چیزی خوشم می آید. بنابراین، من از یک همراه استقبال کردم، او یک همراه نیز آورد، این همراه پیشاپیش به من گفت: "من اهل جمهوری چک هستم، طیف گسترده ای از فیلم های جهان دوم را دیده ام، برای من همان چیز قدیمی خواهد بود. ". در قسمتی از فیلمی که در داخل به آن فکر کردم، یک تلنگر دلسرد کننده دیگر درباره خانواده یهودی گرفتار در چنگال زی آلمانز، همراه من به وضوح این را دیده است. همسفر چک من بلند شد و رفت. تقریباً زمانی است که چیزها واقعاً شروع به رخ دادن کردند. پیانیست به عقب و جلو می رود و باعث می شود که شما تصور نکنید هیچ چیز روی این سیاره می تواند زندگی این بچه های بدبخت را خسته کننده تر کند تا به معنای واقعی من را جهش کند. خوبی. من فیلم‌های زیادی دیده‌ام، به من اعتماد کنید، من برای نتفلیکس کار می‌کنم، پیانیست به پیشرفت‌هایی مانند ذخیره رایان خصوصی کمک نمی‌کند، اما این به این معنی نیست که آنها وحشتناک هستند، شما فقط غرق نیستید دعواهای تمام عیار مانند S.P.R.. در هر صورت، پیانیست باعث می شود که شما احساس کنید تحت تعقیب هستید، نه اینکه به عنوان یک نژاد (یهودیان) تعقیب می شوید. گاهی فکر می‌کردم چرا یهودیان در هیچ نقطه‌ای تلافی نمی‌کنند، و به پرسش من رسیدگی می‌شود، و به طرز شگفت‌انگیزی چنین است. علاوه بر این، تماس‌ها، برای مثال، صحنه‌ای که پرواز B-17 را نشان می‌دهد، بدون شک همانطور که به خودم گفتم، راضی کننده بود، من مدام به این فکر می‌کنم که آیا این نوازنده هواپیمای پدربزرگ من را در حال پرواز دیده است (او خلبان b-17 در جنگ جهانی دوم بود). . چند صحنه پیانو شگفت‌انگیز هستند، این شخص می‌تواند آن چیز را بنوازد (باید به مادرم اعتبار بیشتری برای جابجایی آن پیانوی شگفت‌انگیزش در خانه‌های اجاره‌ای ما به طور کلی بدهد). من عادت غیر متعارفی دارم که بعد از دیدن یک فیلم صرفاً نظرسنجی ها را مطالعه کنم، اما وقتی به یکی از آنها فکر می کنم سعی می کنم تا حدی که می توان انتظار داشت فراموش کنم، بنابراین هر کسی که مطالعه می کند واقعاً می خواهد فیلم را ببیند و متوجه نمی شود که فیلم اولیه شخص به ساخت ماشین زمان می پردازد و واقعاً جهان را از درگیری جهانی نجات می دهد. III، هه، فقط با شما شوخی می کنم.
در هر صورت، دلایل من این است که شما باید پیانیست را ببینید. یکی، تنش، در واقع، یک فیلم ناب در مورد یک نوازنده پیانو انتظارات شگفت انگیزی دارد (نظر من را در مورد پریدن از صندلی خود به خاطر بیاورید، هیچ فیلمی با من چنین کاری نمی کند، این یکی داشت). دوم، پیانوی سد، من شنیده‌ام که مادرم در طول 19 سالی که در خانه سپری کردم، هر روز صبح می‌نوازد و شگفت‌انگیز است، این شخص چند انگشت فوق‌العاده چشمگیر دارد. سه، من گفتم که پیشرفت‌ها جالب نبودند، اما دلیلش این است که این شخص در لبه‌های برش، فعالیت، دوست نداشتن رایان خصوصی نبود، صحنه‌های بسیار خوبی از جویدن ناخن وجود دارد، تصور کنید که در حین تاب خوردن از پشت بام شانس داشته باشید. یا ناظر حمله ای باشید که از آپارتمان شما در حال گسترش به یک کلینیک پزشکی تحت کنترل نازی ها است تا یک بار دیگر توسط یک تانک و نیروهای نازی با آن مبارزه شود. چهار، نشانه اساسی از آنچه بشریت قادر به انجام آن است، نقطه افسرده نازی ها و جایگاه بلند ملت هایی مانند ایالات متحده، که در زمان کنونی ما باعث می شود به این فکر کنم که چگونه عراق با خویشاوندان خود مانند یهودیان رفتار می کند، شما صدام را محکوم می کنید. شانسی در جاده دارید یا زبانتان بریده است. در آخر پنج، به ندرت هیچ فیلمی مرا در چنین عناوین بی شماری به فکر فرو می برد. باشگاه نبرد باعث شد من در یک زوج فکر کنم. فهرست شیندلر من را در چند مورد دیگر به فکر واداشت، با این حال این فیلم، باعث شد فوراً به چنین چیزهای بی شماری فکر کنم، فوق العاده بود. نمی‌دانم هدف این بود یا نه، اما من پیانیست را در رتبه اول فهرست خود قرار دادم، شاید یکی از شگفت‌انگیزترین فیلم‌های تمام دوران. بروید آن را ببینید، این باعث می‌شود که یک نظرسنجی بنویسید تا به دیگران توصیه کنید که آن را ببینند.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
موزیسین که توسط رومن پولانسکی هماهنگ شده است، داستان نوازنده پیانوی قدیمی یهودی پاک، ولادیسلاو شپیلمن است که در زمان کنترل نازی ها بر لهستان، بیش از دو سال در انباشته زندگی می کرد. پولانسکی و شپیلمن هر دو مشارکت مشابهی با این درگیری داشتند و هر دو به دلیل پیشرفت جهان با نیروی هنر خود ساخته شدند. پیانیست که توسط نویسنده رونالد هاروود (The Dresser) از مجلات Szpilman تنظیم شده است، محکومیت شدید انزجارهای هولوکاست است که از دیدگاه آخرین ایستاده، یکی از تنها 200 یهودی از 400000 یهودی ورشو بیان شده است. در زمان حمله نازی ها در سال 1939، شپیلمن و خانواده اش به عنوان یک نوازنده رادیویی در ورشو، لهستان، دور هم جمع شدند و به منطقه ای در ورشو که برای یهودیان اختصاص داده شده بود، "انتقال دادند". سوء استفاده ذره ذره از یهودیان ورشو توسط دوربین پولانسکی به طرز ویرانگری ثبت شده است - از الزام به بستن بازوبندهای متمایز گرفته تا ممنوعیت حضور در پارک ها و صندلی های عمومی. با بازی آدرین برودی باشکوه، خلق و خوی اشپیلمن در طول کارگردانی فیلم به تدریج از گستاخی به ناامیدی تبدیل می‌شود.
وقتی خانواده اشپیلمن در مسیر مرگ غیرقابل اجتناب در تربلینکا در قطاری شلوغ می‌شوند، او او توسط یک افسر پلیس تمیز که او می‌شناخت کنار می‌کشد و برای انجام جزئیات کار در محله یهودی نشین بازگردانده می‌شود. در پی کمک تضمین شده زیرزمینی، او فرار می کند و باقی مانده درگیری را در فرار می گذراند و بین خانه های امن مختلف حرکت می کند. زمانی که کمک قریب‌الوقوع انجام می‌شود، او باید در اتاق زیر شیروانی یک ساختمان بمباران‌شده پنهان شود، سعی کند از صید فرار کند و تکه‌های غذایی را که باید درست کند، پیدا کند. نوازنده پیانو بیشتر در به تصویر کشیدن تنفرهای موجود در ورشو در طول درگیری است و دقایق واقعاً خیره کننده ای وجود دارد. پولانسکی از نشان دادن بچه‌هایی که در جاده‌ها تیر خورده‌اند، پیرمردی که روی ویلچرش به سمت مرگ پرت شده بود، و یک هموطن کوچک که زیر یک دیوار سنگی می‌لغزد و تا حدودی کمک می‌کرد، به ما نشان دهد که در جاده‌ها تیر خورده‌اند، عقب نشینی نمی‌کند، سپس در آن نقطه از طرف مقابل ربوده شد. و تا سر حد مرگ کتک خورده اند.
این فیلمی است که تصاویر آن در حافظه شما باقی خواهد ماند. توماس پی. مول، که درگیری نسبی با بوداپست را پشت سر گذاشت، مشروعیت تکان دهنده فیلم را در مجله خود اصلاح سبیل استالین، (نشر Xlibris)* تأیید می کند. او می گوید: "پنهان شدن در آپارتمان های متروک و ترسیدن از اشیایی که افراد رها کرده بودند مانند فنجان های ناقص اسپرسو، روسری و اسباب بازی ها. نگاهی به پنجره های این نقاط، احساس گرفتار شدن و دیدن افراد بی بضاعت که از آن طرف جاده دور می شوند، فکر کردن به اینکه نوبت من کی می‌رسد. غروب‌ها در آپارتمان‌های مختلف در حین حمله هوایی، جستجوی غذا و نگرانی در مورد احتمال اینکه یکی از همسایه‌ها به من خیانت کند. احساس پودر شدن همه جانبه در اطراف من، ویرانه‌ها و اجساد "
موسیقیدان فیلمی قانونی است که برای رسیدن به قدرتش با نوستالژی معاوضه نمی شود. تردید Szpilman در بیان دیدگاه‌های خود در مورد خانواده، همراهان و افرادی که به او کمک کردند، او را غیرقابل دسترس نشان می‌دهد، با این حال واقعیت امر بسیار دور از توانایی معمولی برای درک این مرگ نزدیک به خانه است. ممکن است واکنش مناسب اصلی باشد. وقتی برودی دوست صمیمی در کاپیتان آلمانی ویلم هوسنفلد (توماس کرچمان) را پیدا می‌کند که نقطه پنهان او را پیدا می‌کند، هر چند که ممکن است، بالاخره ما در نهایت به شخصیت او وارد شده‌ایم. اینجاست که موسیقی صمیمانه شبانه شوپن در C نواخته شده توسط شپیلمن در انباری خالی از سکنه در میان ویرانی، به غروب غیرقابل تصوری خیره کننده می دهد.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
من مدت زیادی عاشق رومن پولانسکی بودم. از زمانی که «مستاجر» او را دیدم، مدتی پیش نمی‌توانستم چشم از فیلم‌هایش بردارم، البته با چند معافیت. تا آنجا که ممکن است به من مربوط باشد، حتی خود رئیس نیز مانند مظاهر او گیج و پیچیده است. به هر حال من برای دیدن "پیانیست" در انتظار یک فیلم غیر پولانسکی رفتم. آنچه من دیدم مطمئناً یک فیلم آسیاب پولانسکی نبود، اما در هر صورت به دلایلی به طور گسترده در فیلم The Pianist شرکت کردم.
برای یک چیز خاص، من اغلب فیلم های مربوط به هولوکاست را دوست ندارم، به ویژه فیلم های بیش از حد جدی که در هالیوود ساخته شده اند. شما آنهایی را که درباره پیروزی روح انسان می‌دانید، یهودیان بزرگ در برابر آلمانی‌های زیرک، گویی افرادی به طور طبیعی به یکی از این طبقات معرفی شده‌اند. چگونه می تواند در ارتباط با پخش هیتلر مبنی بر اینکه نژاد آریایی ذاتاً رایج است، منحصر به فرد باشد؟ به هر حال، پیانیست بدون نسبتی از موارد ذکر شده قبلی نیست. بعد از کل پیانیست حول محور نبرد یک نفر است که تا پایان درگیری ادامه دارد و او تا پایان پیروز می شود. چیزی که این را استثنایی می کند، نحوه برخورد پولانسکی با نبرد این مرد است. او این کار را بدون هوس کردن بیش از حد انجام می دهد. به جای اینکه افراد به معنای متعارف افسانه یا محکوم شوند، شخصیت ها تبدیل به افراد می شوند. شخص بودن مستلزم طیف وسیعی از چیزها است. پولانسکی یهودیان در محله یهودی نشین را نشان می دهد که در تمام فعالیت های انسانی شرکت دارند. کوچک بودن، خودخواه بودن، وحشی بودن و همچنین باوقار، شجاع و کاملاً انسان بودن. اگرچه آلمانی‌ها هنوز به‌عنوان رذیله‌های رویاروی برنزی به تصویر کشیده می‌شوند (و بله، من این را رد نمی‌کنم)، دقایقی در پیانیست وجود داشت که باعث شد ببینم برخی از آنها احتمالاً افراد عادی هستند که در سیستم فوق‌العاده زیرک به دام افتاده‌اند. هیتلر شاید آنها جرات نداشتند محکم بایستند یا واقعیت را ببینند. در چنین شرایطی، بدخواه بودن بسیار ساده بود.
برخی به دلیل نداشتن داستان به پیانیست اعتراض کرده اند. من از هر کاری که شخصیت F*** برودی در تمام مدت انجام می داد بیرون می روم؟ به طور کلی ما او را به تنهایی می بینیم، با این حال این واقعاً به این معنا نیست که هیچ داستانی وجود ندارد. فکر می‌کردم زندگی دوباره برای مردمی که در آن زمان از همه چیز منزوی شده بودند، احیا می‌شود. ما اردوگاه‌های مرگ زیادی دیده‌ایم، اما در مورد بازماندگانی که سال‌ها را در انزوا با اعتماد به پایان درگیری سپری کردند، چه می‌توان گفت؟ افسردگی و حبس عصبی در پیانیست آشکار است. بخشی از این صحنه ها به من کمک کرد تا شخصیت پولانسکی در «مستأجر» را به یاد بیاورم. همانطور که بود، پیانیست با زندگی پولانسکی مطابقت دارد. از آنجایی که Szpilman مجبور به قطع ارتباط با تخصص خود بود، و مجبور به ذخیره کردن بود، پولاسکی نیز 50٪ آخر حرفه خود را در نوعی انبار کردن گذراند. بدیهی است که تمایز در این شرایط چشمگیر است. مشکل اشپیلمن توسط او به وجود نیامده بود، اگرچه پولانسکی ظاهراً تجاوز جنسی جدی تعریف شده از نظر قانونی دارد. با وجود این، وقتی اسپیلمن توسط کاپیتان آلمانی که برای تخصص او ارزش قائل است نجات می‌یابد، و سرانجام جانش را نجات می‌دهد، احساس کردم که پولانکی به نوعی مشتاق نجات‌دهنده‌اش است که ممکن است مهارت او را درک کند.
فکر نمی‌کردم این بهترین فیلم او باشد، زیرا واقعاً از آگاهی فوق‌العاده او در مورد چیزهایی که واقعاً خنده‌دار است در فیلم The Pianistهای مختلف او ارزشمند است. من فکر می‌کنم این رویکرد او برای نگاه از بالا به جهان بود، همان روشی که دیوید لینچ با «داستان مستقیم» انجام داد. به اندازه کافی عجیب، جشن ها اغلب به نفع نمایش های جدی برای مدیریت پیروزی روح انسان است. پولانسکی به دنیا گفت: "هی، با فرض اینکه لازم باشد، می توانم بازی شما را انجام دهم و بهتر از شما بازی کنم." اکنون که او اظهارات خود را بیان کرد، من مطمئن هستم که او به روش قبلی خود باز خواهد گشت...
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
«پیانیست» رومن پولانسکی، برنده نخل طلای کن، کمتر از نظر عملی با «فهرست شیندلر» اسپیلبرگ مشترک است تا با «پرنده نقاشی شده» کوزینسکی. تقریباً مانند خود پولانسکی، در تمام درگیری ها به صورت مخفیانه از کنار نازی ها گذشت. ولادیسلاو ژپیلمن (ولادک) به جای اینکه بچه ای مانند افسانه کوزینسکی (یا پولانسکی در طول درگیری) باشد، یک صنعتگر است، با این حال او به عنوان یک بچه بی سر و صدا بسیار شبیه به جدایی است. او که از تمام خانواده‌اش محروم می‌شود، وقتی او را جدا می‌کنند و آنها را به اردوگاه‌های کار اجباری می‌برند، به حیوانی منحصربه‌فرد تبدیل می‌شود که با مغزش و با کمک دیگران در ورشو زندگی می‌کند. او بارها و بارها برهنه شده است، با حداقل یک مسواک و یک تکه نان، با این حال او چیزهای دیگری را نگه می دارد که هیچ کس نمی تواند حذف کند: او معمولاً یک مجری است که در طول زندگی روزمره مأموریت دارد، نواختن پیانو در رادیو Clean. . این کار را دیدیم که Szpilman با شروع درگیری انجام می دهد و بعد از پایان آن دوباره او را می بینیم که انجام می دهد. وظیفه پولانسکی، که با اوج قابل توجهی همراه با محدودیت های شگفت انگیز انجام شد، این است که به طور کلی به ما نشان دهد که در میانه بین.
این یک داستان انفرادی درباره مردی است که به مشترک ترین مخرج حضور پنهان کاهش یافته است، اما به همین ترتیب رویای استقامت روح انسان است. این استقامت به طرز شگفت انگیزی بیان می شود وقتی می بینیم که Szpilman راز پیانوی هوایی می نوازد در یک انبار قفل شده بدون توجه به محله یهودی نشین ورشو، و وقتی می شنویم که او در حال گرسنگی، سبیل و پژمرده، در حال نواختن یک شب شوپن برای یک مقام آلمانی است که او را در حال دور شدن می بیند و بعد تصمیم می گیرد. برای محافظت از او در تمام طول این تجربه رویایی، که پر از نفرت است و به سرعت باعث عذاب شدید نزدیک به خانه برای هر فرد ظریفی می شود که آن را تماشا می کند، Szpilman که با بازی آدرین برودی با همسان سازی و هوشیاری معادل آن بازی می کند، به نظر می رسد مانند یک فانتوم ثروتمند، قابل احترام به سمت خود می رود. با این حال علاوه بر خود ویرانگری. (این کار خارق‌العاده‌ای است که برودی به آن ملزم بود و تاکنون از آن محروم شده است.)
به قول امیلی دیکنسون، پس از عذاب باورنکردنی، تمایل مناسبی به وجود می‌آید، و «پیانیست» خنکی و محدودیتی دارد که دیگر فیلم های هولوکاست به آن نیاز دارند. این بدان معنا نیست که ما از وحشت، ترس و پریشانی هولناک نجات پیدا کرده ایم. این فقط به این معنی است که ما با نوعی ولع و خیره کننده تماشا می کنیم. علاوه بر این، ما به آنچه می‌بینیم توجه می‌کنیم، زیرا بدون نمایش یا شمالتز است.
برودی فیلم را منتقل می‌کند، و این ایده داستان است که هر شخصیت باقیمانده ممکن است گفته شود ظاهر است. هر چند تعداد کمی از شخصیت‌های اختیاری دارای نقاط قوت جدی باشند، برخی دیگر برای مستقل نگه داشتن آنها بسیار ناچیز هستند. یکی دیگر از ایرادات، شاید اجتناب ناپذیر، این است که در اینجا هر یک از پست ها به زبان انگلیسی ارتباط برقرار می کنند. به قطعه‌ای کمک می‌کند که آلمانی‌ها همگی به زبان آلمانی با آن ارتباط برقرار می‌کنند، و کمک می‌کند که چهل‌های ورشو با دنیای جنگی بسیار قابل اعتماد بازتولید شود - - در برخی موارد به‌طور غیرقابل لمسی در نور ویروسی و رنگ‌های تار آن دوست‌داشتنی است. واضح است که «پیانیست» بهتر از «فهرست شیندلر» برای بازتولید تجربه هولوکاست عمل می‌کند، اساساً به این دلیل که حول محور یک مرد است. علاوه بر این، این چیزی است که کمک می کند، با این حال تجربه منحصر به فرد بود، پولانسکی آنجا بود، در هر صورت در کراکوف، به دلیل درگیری و پنهان کردن درگیری، از محله یهودی نشین دور شد، همانطور که Szpilman انجام داد.
اکنون که او چیزی واقعاً خیره کننده خلق کرده است، افراد احساس می کنند موظف هستند به این موضوع اشاره کنند که پولانسکی یک متخلف جنسی است و از ایالات متحده تبعید شده است، زیرا او به خاطر آن با اتهاماتی مواجه نخواهد شد. همه چیز را در نظر بگیریم، دیگر نیازی به گفتن نیست. او در «پیانیست» در برابر ما ظاهر می‌شود نه به‌عنوان یک قانون‌شکن، بلکه به‌عنوان یک صنعتگر با اطلاعات واقعی در مورد فلاکت قابل توجه. تجربه ای که پیانیست به دست می دهد تجربه ای وحشتناک و دوست داشتنی است و هیچ یادداشتی در آن وجود ندارد.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
زمانی که چندین ماه قبل در لهستان بودم، به اندازه کافی خوش شانس بودم که پیانیست را دریافت کردم. در آن زمان تبلیغات قابل توجهی برای آن وجود داشت، اما منطقی است زیرا پولانسکی در کنار کیشلوفسکی و وایدا یکی از مشهورترین روسای کلین است. من چند فیلم پولانسکی را در ماه‌های اخیر تماشا کرده‌ام و واقعاً برای کاری که او در درازمدت انجام داده ارزش قائل هستم. چیزی که من در مورد او به عنوان یک تهیه کننده فیلم بیشتر دوست دارم این است که او به روایت ابتدایی و هوشمندانه با تخصص خلاقانه ای می پیوندد که دیدن آن دشوار نیست. او به طور کلی تضمین می‌کند که از شانس ساختن فیلم‌هایی که ممکن است بخواهد خودش به عنوان طرفدار تماشا کند، ضربه می‌زند. بخش بزرگی از فیلم‌های او مربوط به ارتباط با داستان‌هایی است که برای هرکسی باز است. در عین حال، روش های او بسیار فوری است و به افرادی که اطلاعات عمیق تری در قالب فیلم و ابزارهای آن دارند، لذت بیشتری می بخشد. فکر می‌کنم فیلم‌های او برای تمرکز بر روی یک کلاس اصلی فیلم عالی است. درباره پولانسکی بس است
The Musician داستان واقعی یک یهودی پاک به نام ولادیسلاو سپیلمن و استقامت او در طول جنگ جهانی دوم است. نام او نسبتاً مناسب است زیرا او نیز یک نوازنده پیانو است. با شروع فیلم، آلمان نازی به لهستان حمله کرده است و یهودیان به سرعت از پست های دیگر منزوی می شوند. در ابتدا اشپیلمن و خانواده اش در گتوها زندگی می کنند، اما به زودی نازی ها شروع به انتقال همه به اردوگاه های مرگ کردند. در طی یک گروه عجولانه که در آن یهودیان به سمت گاری‌های قطار هدایت می‌شوند، Szpilman از بقیه عزیزانش منزوی می‌شود. او به یک محله یهودی نشین خالی باز می گردد، جایی که او یکی از معدود یهودیان استثنایی است که هنوز نقل مکان نکرده اند. باقی‌مانده‌ی فیلم نبرد او را برای استقامت و دلهره‌اش در مورد پیدا شدن توسط نازی‌ها را مدیریت می‌کند، زیرا او به دنبال نقاط جدیدی برای پنهان شدن می‌گردد.
در بخش اصلی فیلم، من تا حدودی به آن توجه وحشتناکی داشتم. مطمئن نبودم داستان به کجا می‌رود. قبل از اینکه Szpilman خود را تنها تصور کند، نیاز به سرمایه‌گذاری داشت و این زمانی بود که فیلم شروع به عالی شدن کرد. فیلم تا حدودی از هم جدا شده است که حسی ایده آل از اصالت به آن می دهد. هیچ بازیگری در اینجا وجود ندارد که بتوان آن را در فیلم The Pianist های مختلف دنبال کرد. آدرین برودی، که در نیمه اصلی تا حدودی برای من غیرقابل توجه به نظر می رسید، با پیشرفت فیلم، واقعاً شروع به دربرگرفتن کار می کند.
من دیدم که پیانیست درباره جنگ جهانی دوم یا هولوکاست نیست. این تنظیمات هستند، اما این چیزی نیست که در آن اتفاق می افتد. این یک تصویر عملی از پنهان کردن در آن دوران دلسرد کننده انسان بود. این مطابق دیدگاه او است و شما فقط میتوانید آنچه را که از طریق پنجره‌ها، دهانه‌های کلید یا شکاف‌های ورودی می‌بیند ببینید و فقط آنچه را که در نهایت از افرادی که ملاقات می‌کند می‌شنوید. او هیچ رویکرد جایگزینی برای انتخاب چیزی در مورد درگیری یا زمانی که در نهایت به نتیجه می رسد ندارد. فیلم حول یک مرد می شود، نه شفت یا یهودی، بلکه فقط یک مرد و آسیب پذیری هایش. ممکن است هر کسی بوده باشد. چیزی که من بیش از همه دوست داشتم این است که نوازنده پیانو آسیب پذیری دیدن تظاهرات وحشتناکی را که مستقیماً در مقابل شما رخ می دهد را نشان می دهد. شما تمایلی به ظهور ندارید و در ادامه غوطه ور شدن مردد هستید. از بسیاری جهات، آقای Szpilman به این دلیل خوش شانس است که او از این تجربه که تعداد زیادی از افراد دیگر جان سالم به در بردند، جان سالم به در نمی برد، اما برخوردهای او واقعاً ساده تر از این نبودند. افسردگی او آشکارا در بسیاری از تصاویر شگفت انگیز و معرف منتقل می شود. یکی از نماهایی که به یاد می‌آورم به‌خوبی طرح کلی او را در حالی که در جاده‌ای پر نشده که با ساختمان‌های از بین رفته قدم می‌زند، نشان می‌دهد.
The Musician داستان خارق‌العاده‌ای برای گفتن دارد و دوره پولانسکی آن را به خوبی بیان می‌کند. از آنجایی که در مورد یک نوازنده پیانو است، موسیقی های دوست داشتنی زیادی در سراسر وجود دارد. موضوع اصلی واقعاً حیاتی است. این یک فیلم نامحسوس، صبور و روشن‌فکر است که درام غیرضروری نمی‌سازد، اما در عوض بر اصالت تمرکز دارد. کمال محدود و دوسوگرا، به ویژه مناطقی از قدرت است. من تمایل دارم که نوازنده پیانو نسبتاً محتاطانه از سینماهای ایالات متحده به هر طرف سفر کند و بنابراین رقیب مهمی در اسکار نخواهد بود (این نیز متکی بر تعداد زیادی فیلم متحرک متفاوت است که هنوز به زودی ارائه می شود) . من معتقد نیستم که این یک فیلم خارق‌العاده است، با این حال معتقدم که جمعیت از آن غافل نخواهند شد. وقتی آن را تماشا کردم، رضایت من در حدود 8 بود، با این حال با پیشرفت فیلم مشخص شد که بیشتر از آن استفاده می‌کنم و سطح قدردانی من در پایان آن در حدود 9 بود. حدس می‌زنم امتیاز کلی من تقریباً نزدیک به 8 و 9 باشد، اما ممکن است بخواهم یک بار دیگر آن را تماشا کنم. یک فیلم محکم دیگر از پولانسکی.
جهت دانلود فیلم The Pianist 2002 (پیانیست) دوبله فارسی و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
نوازنده پیانو از رئیس رومن پولانسکی به رکورد استقامت ولادیسلاو شپیلمن در طول هولوکاست نازی ها در لهستان بستگی دارد. Szpilman یک یهودی، یک موسیقیدان برجسته برای رادیو ورشو در سال 1939 بود که نیروهای هیتلر کشورش را درگیر کردند. ما خانواده اشپیلمن را تماشا می کنیم که بازوبندهای ستاره داوود را به بازو می بندند که آنها را به عنوان یهودی متمایز می کند، سپس، در آن مرحله، گرسنگی و بی رحمی را در محله یهودی نشین ورشو تحمل می کنند. افراد و خواهران او به واحدهای قطار نقل مکان می کنند تا آنها را به اردوگاه کار اجباری تربلینکا ببرند. او دور می شود؛ آنها نمی کنند. این که آیا استقامت او چیزی است یا نه، پرسشی است که پیانیست قوی و تلخ به شدت مشتاق پاسخ دادن به آن است.
موزیسین فیلمی فردی برای پولانسکی است که مادرش در اردوگاه کار اجباری کشته شد و اولین فیلم است. فیلمی که از زمان پخش موفقیت آمیز جهانی تیغه در آب در سال 1962 در محلی لهستان فیلمبرداری شده است. این دستاورد باعث پیروزی هالیوود با Rosemary's Child (1968) و محله چینی ها (1974) شد. تماشای The Musician به نظر می رسد سایه زندگی به عنوان یک تجربه جوان باشد. (بدبختی فردی دید او را بیشتر مبهم کرد. نیمه بهتر او، شارون تیت، سرگرم کننده، توسط "خانواده" چارلز منسون در سال 1969 کشته شد. پس از هشت سال پولانسکی به اتهام جنسی محکوم شد و برای فرار از زندان به اروپا فرار کرد.)
برخلاف فیلم‌های اواخر هولوکاست، موسیقیدان هرگز آنچه را که در اردوگاه‌های کار اجباری رخ داده است نشان نمی‌دهد. پولانسکی بی‌رحمانه دوربین خود را به چیزی که Szpilman می‌دید محدود می‌کند، بسته به اطلاعات بیننده برای تنظیم واقعی. نمای بلوک ها از اطراف گتو بالا می رود، جنگجویان آلمانی به طور تصادفی به یهودیان در جاده شلیک می کنند، و چند فعال گتو برای ایجاد مانع در برابر دستگیرشدگان خود با هم مبارزه می کنند.
اما یکی از نشانه های برتر این است که دوربین پولانسکی نیست. کاملا احساسی موضوع او راز و اهمیت استقامت در بحبوحه کشتار است. پولانسکی و رونالد هاروود مقاله‌نویس این موضوع را در فردی خلاصه می‌کنند که شفقت را آشکار می‌کند، اما نه شفقت. کیفیت محفوظ خلاقانه اشپیلمن، که در صحنه اصلی به تصویر کشیده شده است، زمانی که او به بازی شوپن در استودیوی رادیویی ادامه می‌دهد در حالی که گلوله‌های آلمانی در بیرون منفجر می‌شوند، پیشنهاد می‌کند که پولانسکی این داستان را در پرتو این واقعیت انتخاب کرده است که شپیلمن موقعیت‌هایی را بدون شرکت در آنها می‌دید. اهمیت استقامت او در زمانی که میلیون‌ها نفر به ما منتقل می‌شوند، برای ما از هر جهت برای پولانسکی خاص است.
این نوازنده چند ثانیه نمایش انفرادی و بدون بخش دایره‌ای شخص ارائه می‌دهد. فرار Szpilman از محله یهودی نشین توسط یک پلیس یهودی که پیشنهاد قبلی او برای پیوستن به خدمه اراذل و اوباش Judenrat Szpilman رد شده بود انجام می شود. بیرون از دیوارهای محله یهودی نشین، حامیان و همراهانی که توانایی او را به یاد می آورند، از گرسنگی در آپارتمان های ورشو مانند هر فرد دیگری در آن شهر پرآشوب به او می گذرند. طولانی‌ترین زمان بدون گفتمان به دنبال تلاش‌ها برای ردیابی غذا در ساختارهای شکسته است، در تجربه‌ای با یک مقام نازی (توماس کرچمان) در صحنه‌ای که حیرت‌انگیز، تکان‌دهنده و در نهایت به اندازه تلاش‌های قبلی اشپیلمن برای فرار از نابودی گیج‌کننده است.
در یک صحنه، خواننده‌ای که در روزهای شادتر متوجه شد، از پنجره محل پنهان‌کاری خود در محله یهودی‌نشین ویران شده که پس از قیام 1943 به آوار تبدیل شده بود، می‌گذرد. زمانی که ژپیلمن اشاره می‌کند که باید در داخل خانه می‌ماند، او می‌گوید که مانع یهودیان "با عزت به سر می‌برد." در واقع، آنها این کار را کردند، و نوازنده این را درک می کند، اما قهرمانی های گمراه کننده در آن چارچوب ذهنی ماشین کشتار نازی ها تصمیمی نیست. موزیسین در صحنه‌هایی قدرت می‌گیرد که کلمات را به حرکات غیرقابل تصور کاهش می‌دهد.
پوشش لاغر و چهره قومی آدرین برودی او را در فیلم The Pianistهای سینمایی گذشته بخش‌های اصلی قدرت را برای مشاغل محدود می‌کرد. نوازنده پیانو به توانایی واقعی خود نزدیک می شود. او زمانی که شخصیتش هیچ کاری انجام نمی دهد، به استثنای پشتکار صلح آمیز، فیلم را در مسیرهای طولانی طی می کند. در یکی از آنها پیانو را باز می کند و انگشتانش را روی کنسول حرکت می دهد تا شبیه یک شب شوپن در حالی که موسیقی در ذهنش پخش می شود. کاردستی می تواند انحراف از منفور بودن باشد، با این حال هدف پولانسکی این نیست. وحشتناکی در هر صورت درست بیرون پنجره یا در آپارتمان زیر است، با فرض اینکه صدای او توسط خانم تمیز شنیده می شود که بعداً جیغ می کشد "یهودی!" وقتی اشپیلمن مجبور به فرار می‌شود.
کمک‌های اعدام او، فاصله بین تعهد ما با اشپیلمن و ارزیابی پولانسکی از معنای استقامت شخصیت اصلی‌اش را اندازه‌گیری می‌کند. بدون شک در کار معقول است و از طریق فرافکنی محتاطانه در کارهای جزئی حمایت می شود (مورین لیپمن، که نقش مادر را بازی می کند، به نظر می رسد که می تواند مادر برودی باشد). تا اینکه نیروهای مسلح روسیه در سال 1945 پیروز شدند.
شخصیت در دنیایی که دیوانه شده است، سرنوشت نیست. فیلم پولانسکی از نوستالژی فیلم‌های هولوکاست مانند شیندلر و زندگی دوست‌داشتنی دور می‌شود. اصالت بی‌رحمانه و دوره‌ای که به دقت متوجه شده‌ایم، ما را بیشتر به معماهایی سوق می‌دهد که نویسنده فقید ایتالیایی پریمو لوی به آن فکر می‌کرد: میلیون‌ها نفر به سطل لگد زدند، برخی به موعد پرداختند، آنهایی که شهادت می‌دهند، برخی دیگر در صورتی که بتوانند اهمیت را از بین ببرند.
